Over Mammon en pensioen
Joop Hekkelman.

Over Mammon en pensioen

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Ik ken veel mensen die gepensioneerd zijn en er iets bij doen. De mens heeft behoefte om zijn tijd zinvol te besteden. De één doet vrijwilligerswerk een ander heeft er een baantje bij dat een kleinigheid oplevert. Altijd is het zo dat de meerwaarde ervan wordt ingezien. Je haalt kennis door gevarieerde contacten en je deelt jouw ervaring en kennis met anderen. Beiden geeft een voldaan gevoel.

Niet iedereen is het gegeven om vitaal de AOW-leeftijd te bereiken en daarna op één of andere manier stressloos maatschappelijk bezig te blijven. Menigeen hoorde ik de afgelopen vijftien jaar hunkerend praten over de periode na hun pensionering. 'Lekker niks doen' of 'dan deel ik zelf mijn tijd in'. Zij waren het zat om 'geleefd' te worden door prestatiemetingen en protocollen. Blij zijn ze dat de eindstreep daar is.

Vanwege langer verplicht doorwerken worden steeds meer mensen struikelend 67. Voor velen is er daardoor geen vrijwilligersleven meer weggelegd, omdat de fut, om verplichtingen aan te gaan, eruit is.

"Werken als middel om rijk te worden"

Voor hen is het zuur om telkens in de media succesverhalen te lezen over mensen die op hun veertigste met pensioen willen of zijn gegaan. Daarbij wordt er gegoocheld met getallen over inkomens, soms zelfs uit meer betrekkingen. Werken als middel om rijk te worden, wie is dat gelukt? Anderen hebben hun luchtkasteel in de digitale wereld verzilverd of hun briljante ontdekking van weet ik wat. Banken en financiële instellingen durven 12 jaar na de crisis weer met zogenaamd innovatieve beleggingsproducten op de markt te verschijnen om jouw gedroomde toekomst met al dat geld mogelijk te maken. Ik bekijk het argwanend, het geldwolvenwereldje heeft zelden voortgebracht wat in de advertentietekst stond.

Spaargeld als verdienmodel in de markt zetten met speculatieve producten heeft dramatische teleurstellingen opgeleverd. Was daarover op tijd de waarheid verkondigd dan hadden pensioenfondsen nu genoeg in kas om te indexeren en waren geen rigide rekenregels bedacht om hun klanten financieel kort te houden.

Zij die uitsluitend Mammon dienen hebben geen maatschappelijke betekenis. Je zult op je veertigste maar aan ’n nutteloos leven beginnen onder palmbomen op een wit strand, uitsluitend omdat het kan. Nee, dan maar liever vanaf je zevenenzestigste jezelf nog een keer bij elkaar rapen, zinvolle dingen aanpakken om daar voldoening uit te halen. Als je dát kunt ziet de toekomst er meteen veel aangenamer uit.

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.