LOCHEM - In het buitengebied van Lochem ligt een bijzondere plek verscholen, waar ezels, konijnen en varkens vredig samenleven met kinderen en (jong)volwassenen die intensieve zorg nodig hebben. ReubeZorg is niet zomaar een zorginstelling; het is een gemeenschap waarin bewoners en deelnemers op hun eigen manier bijdragen en waar een vast team van zorgprofessionals met hart en ziel werkt. Achter dit alles staan twee broers: Jochem en Andreas Ponten, die met een vernieuwende blik laten zien hoe kleinschalige, persoonsgerichte zorg écht het verschil kan maken.

Een zorgomgeving die voelt als thuis

Wie ReubeZorg binnenstapt, ervaart direct de huiselijkheid die de broers zo belangrijk vinden. In het nieuwe woonhuis, dat negen jongvolwassenen met een zorgvraag een veilige plek biedt, zijn geen steriele ruimtes of kille gangen te vinden. In plaats daarvan stralen de woonkamer en gezamenlijke keuken warmte uit, met foto’s aan de muren, kleedjes op de vloer en planten in de hoeken. ‘We geloven dat een prettige omgeving bijdraagt aan het welzijn van onze bewoners,’ zegt Andreas. ‘Door een huiselijke sfeer te creëren, voelen ze zich echt thuis.’

Overdag helpen de bewoners mee op de boerderij, binnen hun eigen mogelijkheden. Zo brengt Jorn (20) dagelijks hooi rond voor de dieren. ‘Lekker rustig werk,’ zegt hij met een glimlach. Daarnaast beheert hij de voorraden in een speciaal ingerichte winkelruimte, waar groenten en vlees van de boerderij worden opgeslagen en verwerkt. ‘Dit werk past precies bij zijn behoefte aan structuur en orde,’ vertelt Andreas.

Betrokken begeleiding maakt het verschil

Het succes van ReubeZorg is voor een groot deel te danken aan het team. Waar in veel zorginstellingen wisselende medewerkers de norm zijn, werkt hier een hechte groep van dertig vaste begeleiders. Dit biedt niet alleen stabiliteit voor de cliënten, maar zorgt er ook voor dat begeleiders de tijd en aandacht kunnen geven die nodig is. ‘Ik heb hier de ruimte om écht te kijken naar wat deelnemers nodig hebben,’ zegt begeleider Lucas Nahuis (27).

Lucas legt uit dat hij zijn cliënten op gevoel begeleidt. ‘Vandaag begon een van mijn deelnemers de dag zoemend, een manier om spanning kwijt te raken. Maar tegen het einde van de ochtend ontspande hij zich helemaal. Dat is voor mij een succesmoment: hij voelde zich veilig genoeg om in het moment te zijn.’

Meer dan alleen dagbesteding

Naast wonen en dagbesteding biedt ReubeZorg ook logeeropvang en onderwijs voor kinderen die elders in het speciaal onderwijs vastliepen. In het atelier werken deelnemers met materialen zoals wol van de Hampshire schapen of bakken ze keramieken versieringen in de eigen oven. ‘We willen dat het werk hier betekenisvol is,’ vertelt Andreas. ‘Als iemand een zelfgemaakte kerstversiering koopt op de lokale markt, dan geeft dat onze deelnemers trots en voldoening.’

Deze visie op zorg wordt doorgevoerd in alle aspecten van ReubeZorg. Van biologische maaltijden tot kleinschalige dagbestedingsgroepen, alles is gericht op kwaliteit. De broers huren zelfs een extern auditbureau in om hun werk kritisch tegen het licht te houden. ‘We werken met dezelfde vergoedingen als andere instellingen,’ benadrukt Andreas. ‘Het verschil is dat wij altijd kiezen voor kwaliteit, ook als dat een uitdaging is.’

© Laren Magazine

Het geheim van ReubeZorg

Wat maakt dat ReubeZorg zo succesvol is in een sector waar veel instellingen worstelen met personeelstekorten en bureaucratie? Volgens Andreas zit het in de schaal: groot genoeg om professionele zorg te bieden, maar klein genoeg om korte lijntjes te houden. ‘Ik ken iedereen hier, van medewerkers tot bewoners. Als er iets is, spring ik zelf bij. Dat maakt het verschil.’

Ondanks de toewijding aan hun werk, bewaken de broers ook hun eigen balans. Waar hun ouders als zorgondernemers altijd beschikbaar waren, kiest Andreas ervoor om na een lange dag terug te keren naar zijn gezin in Deventer. ‘Zorg is prachtig, maar het moet ook duurzaam zijn. Daarom is het belangrijk om af en toe even uit te tunen.’

Met hun visie en aanpak laten Andreas en Jochem zien dat zorg anders kan. In een wereld waar veel instellingen worstelen met personeelstekorten en bureaucratie, bewijzen zij dat kleinschaligheid, huiselijkheid en een vast team van begeleiders de sleutel zijn tot duurzame en liefdevolle zorg.