Van een politieke partij ben ik nooit lid geweest. Er is me wel eens gevraagd of de gemeenteraad niet wat voor me was. Nou nee, de kans op ruzie, omdat ik me niet altijd zal voegen naar partijstandpunten en -discipline, is daarvoor net iets te groot. Ik vorm te graag een eigen mening. Om dezelfde reden schrijf ik ook liever en column dan een opiniestuk. Van een column weet iedereen dat de inhoud te maken heeft met de persoonlijke visie van de schrijver over een onderwerp op een bepaald moment. Die mening mag over een jaar best anders zijn. Bij opinie ligt dat anders, daar speelt beïnvloeding van het publieke debat een rol.

Een politicus is in dat opzicht een kwetsbare figuur. Een beetje beschimpen in een column, och het zal hem of haar niet deren. Maar genadeloos neergesabeld worden in een tv programma zonder dat je een goed weerwoord hebt, dat is andere koek. Ik dacht er aan toen mevrouw Faber van de PVV vorige week in het opinie-programma Op1 kwam uitleggen waarom zij het klimaatjongetje van D66 adviseerde om te gaan voetballen. Zij vindt dat hij  wordt misbruikt om een politieke boodschap uit te dragen. Luisterend naar haar verhaal concludeerde ik dat ze daar wel een aandachtspunt te pakken heeft.

"Als een kind de boodschap brengt oordelen we milder, of juist niet"

We hebben commentaar als Jehova’s hun kinderen de deurbel laten indrukken. We lachen ons van de benen als Greta Thunberg met haar teksten, die ze niet zelf geschreven heeft, Trump verleidt tot onbenullige reacties. We laten kinderen langs de deur gaan met postzegels voor een goed doel. We gebruiken kinderen te pas en te onpas voor volwassen boodschappen. Als een kind de boodschap brengt oordelen we milder, of juist niet.  

De interviewers van Op1 weigerden serieus in te gaan op het argument van Faber. In plaats daarvan werd ze hard aangepakt over een onmiskenbare miskleun die ze een jaar eerder beging. De interviewer die het debat niet kon winnen veranderde van onderwerp om zijn gelijk te halen en ving bot. Wat gebeurde was briljant en prachtig om te zien: uit de mond van deze mevrouw kwam geen reactie. 

Opeens wist ik waarom een actieve politieke rol mij niet past: met een afwijkende mening ben je in het publieke debat schietschijf of lachertje van de week. Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn entiteiten die met willekeur worden behandeld.