'Café Concordia ging ten onder door wanbeleid'

'Café Concordia ging ten onder door wanbeleid'

Medewerkers en oud-medewerkers van het Brummense café Concordia staan niet raar te kijken dat het bedrijf failliet verklaard is. Los van elkaar spreken ze over wanbeleid en opvallende zaken. 

Verschillende medewerkers namen contact op met deze nieuwswebsite, nadat het faillissement gepubliceerd werd. Sommige van hen gaven aan dat ze het hier moesten lezen. “Ik had het nog niet gehoord. Hij heeft het eerst zelf op internet gegooid voordat hij zijn medewerkers informeert. Dat is toch raar”, vertelt een medewerker. 

Eigenaar Harry Timmer zou een gat in zijn hand hebben, vertellen de medewerkers. “Er werd gewoon niet goed omgegaan met geld. Hij verdiende enorm veel door de Brummense kermis. Daarna werd het een stuk rustiger. Hij had het geld moeten verdelen over het jaar. Maar dat deed hij niet!” Timmer zelf wil niet reageren op de verhalen van zijn personeel. “Het is allemaal nogal wat. Ik hoop dat je begrijpt dat ik niet wil reageren”, reageert hij op vragen. 

"...ik had echt verwacht dat het al veel eerder failliet zou gaan"
Oud-medewerker

Een oud-medewerker doet ook een boekje over open het bedrijf. “Harry heeft het goed gedaan! Hij heeft het lang volgehouden. Want ik had echt verwacht dat het al veel eerder failliet zou gaan. Hij voerde echt wanbeleid.” 

'Maak het leuk'

Een andere oud-medewerker zegt dat hij, toen hij bij het café werkte, genoeg aangedragen heeft om meer geld te verdienen. "Als er een gezellig terras gemaakt was had hij veel bezoekers getrokken! Het had een kroeg kunnen worden. Een echte plek voor het hele dorp. Dat was het maar één keer per jaar. En dat is zonde." Hij adviseert de nieuwe eigenaren hetzelfde: "Maak een mooi terras. Stel je als eigenaar niet arrogant op. En organiseer leuke evenementen. Dan kom je een heel eind!"

Het bedrijf is dinsdag door de rechter failliet verklaard.

 

Alle bronnen in dit verhaal wensten anoniem te blijven
Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.