ALMEN - Willem Blonk is sinds enkele maanden de nieuwe cantor-organist in Almen. Sinds zes weken woont hij op fietsafstand van zijn werk, in Warnsveld, waar hij de laatste hand legt aan zijn muziekstudio in de tuin. Hier komen zijn vleugel en oefenorgel te staan. Sinds zijn start heeft hij al twee concerten mogen organiseren, met positieve reacties uit het dorp.

Willem Blonk werd geboren in 1956 in Woerden. Vanuit zijn interesse in zeilboten ging hij op zijn zeventiende scheepsbouwkunde studeren aan de TU Delft. “In die tijd werd je vanuit school die richting op gestuurd als je redelijk goed in exacte vakken was,” vertelt Willem. Naast zijn studie was er ruimte voor muziekles. “Ik speelde voor die tijd al op eigen houtje op van alles.” Hij kwam voor een driesprong te staan: scheepsbouw voortzetten, theologie of muziek. Hij kreeg de tip om eens te gaan voorspelen bij een conservatoriumdocent. Die eerste kennismaking was meteen op het grootste orgel van het land, in de Laurenskerk in Rotterdam. Volgens de organist had Willem talent voor het conservatorium. Vervolgens studeerde hij Orgel en Schoolmuziek met vele bijvakken aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.

© LokaalLochem

Harmoniumgeneratie

Van jongs af aan had Willem een passie voor muziek. “Ik ben denk ik nog een van de laatst overlevenden van de harmoniumgeneratie,” lacht hij. Zo’n harmonium stond vroeger bij veel mensen thuis en werd ook door Willem vaak bespeeld. Ook zijn ouders waren muzikaal aangelegd. In de kerkmuziek kon voor Willem uiteindelijk alles samenkomen: de boodschap van Jezus, muziek en theologie.

Sinds 1982 was hij cantor-organist van Open Hof in Rotterdam-Ommoord, waar hij meerdere koren oprichtte, waaronder het jongerenkoor OJKO en het Oecumenisch Seniorenkoor. Verder leidde hij onder meer het Delfts Gemengd Koor Ars Vocalis, het Woerdens Kamerkoor, vrouwenkoor Sootjevisch en Toonkunstkoor Schiedam. Willem dirigeerde grote werken als Bachs Johannes-Passion, Mozarts Requiem en Mendelssohns Paulus, maar heeft ook een liefde voor renaissance-, barok- en eigentijdse muziek. Hij werkte samen met orkesten als Florilegium Musicum en Accademia Amsterdam; diverse concerten werden uitgezonden op Radio 4. Als componist en tekstschrijver maakte hij talloze liederen voor kinderen, jongeren en volwassenen.

Kerk voor het hele dorp

Willems muzikale interesse reikt verder dan kerkliederen. “Ik vind het interessant om een brug te slaan tussen inhoudsrijke popnummers en kerkdiensten.” Is This the World We Created van Queen is daar volgens hem een goed voorbeeld van. “Dat nummer past natuurlijk heel goed bij deze tijd.” Ook I’ll Be There vindt hij uitstekend bij de kerk passen, “als een vertaling van de Godsnaam Ik zal er voor je zijn.” Ook met dit soort muziek wil Willem graag creatief omgaan.

“Dit zijn ook dingen waar een kerk niet omheen kan,” vindt hij. “De kerk moet meegroeien met de tijd.” Iets wat in Almen ook gebeurt. Bij zijn sollicitatiegesprek vroeg het kerkbestuur hem de kerk goed te gebruiken, ook voor concerten. “De kerk is niet alleen voor de mensen op de zondagochtend, maar voor het hele dorp. Dat is een mooi en positief standpunt van een kerkbestuur.” Inmiddels gaf hij al twee concerten: laatst een Allerzielenconcert met het Huygens Vocaal Ensemble, waarbij hij de toetsenman was. Deze concerten werden goed bezocht, met zo’n 125 bezoekers.

Op vrijdag geeft Willem enkele malen als vrijwilliger muziekles op de basisschool in Almen. Hij hoopt dat hieruit een kinderkoor kan ontstaan. Ook wil hij graag iets organiseren rondom kerst. “Wie weet hebben we met Kerstavond wel een kinderkoor.” Een dergelijk koor zou volgens Willem ook mooi aansluiten bij de kerstmarkt. Alle kinderen die mee willen doen zijn welkom. “Overigens kan ook de Cantorij, het volwassenenkoor van de kerk, best wat verjonging gebruiken. Het is best bijzonder, dat er zo’n vitaal koor in een kleine dorpskerk functioneert, iets om te koesteren!”

Willem Blonk is een bekende naam in de landelijke kerkgemeenschap. Niet dat hem in Almen om handtekeningen wordt gevraagd, maar in de september-editie van Kerkklanken werd al de vraag gesteld: “Hopelijk krijgen we snel ‘Duurzame aarde’ van Willem Blonk te horen.” Dit lied over ‘keuzes maken’ uit 2023 was al snel op diverse nationale gelegenheden gezongen. En ja, die voorzet kopte hij wel in: op de zondag voor de verkiezingen zong de kerk van Almen het!

©

Warm bad

De keuze voor Almen is een optelsom van drie ‘triggers’. In het leven van Willem speelt het getal zeven een forse rol. Zo nam hij in 2003 een sabbatical na drie keer zeven jaar werken en haalde hij zo zijn pensioen een stukje naar voren. Daarna werkte hij twee keer zeven jaar. In 2018 nam hij opnieuw een half jaar sabbatical en daarna werkte hij weer zeven jaar. Zijn jongste zoon, die inmiddels met zijn partner Willem een kleinzoon bezorgde, had in die periode ook kenbaar gemaakt naar het oosten te willen verhuizen. En toen kwam de derde trigger: de advertentie in maart 2025 voor een cantor-organist in Almen. Samen met zijn vrouw ging hij een weekend naar het dorp. Dat voelde als een warm bad.

“Almen heeft meer te bieden dan alleen kerkdiensten,” zegt hij. Zo noemt hij Museum Staal, dat in 2026 het thema ‘Daar zit muziek in’ heeft, waar Willem ook graag aan wil bijdragen. Hij is benieuwd wat hij in Almen nog kan oogsten op het gebied van muziek. Hij staat daarbij open voor een breed spectrum – het moet aansluiten bij wat er leeft, naast de traditionele kerkliederen.

Naast het orgel, dat van goede kwaliteit is, is Willem ook blij met de vleugel. Deze werd recent gedoneerd door een Almenaar. “Ik ben daar erg blij mee. Ik speel er elke week op.”

© LokaalLochem

Met zijn muziek probeert Willem de beleving van de boodschap over te brengen op de mensen. “Ik merk dat Almen daar zeker voor openstaat. Geloof verandert, maar de boodschap erachter niet. Ik wil met mijn muziek daar een diepere dimensie aan geven.” Eigentijdse kerkliederen van bijvoorbeeld Huub Oosterhuis inspireren hem zeer. Hij heeft vrijwel alle grote werken van hem gedirigeerd, tot aan het Lied van de Aarde toe, waarvoor dertig orkestleden nodig waren. 

“Dat was echt groots, en té groot voor de kerk van Almen.” Maar ook voerde hij het recent nog het allerlaatste werk van Oosterhuis, het oratorium Uitgeleid, uit. “Dat heeft maar een kleine bezetting qua instrumenten. Zoiets zou ik ook in Almen best willen doen.”