Water
Joop Hekkelman.

Water

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Het centrum van de Achterhoek was eeuwen geleden één groot en nat moerasgebied. Cultivering bracht ons productieve landbouw, een begaanbaar wegennet en droge plaatsen om te wonen. De ontwatering werd efficiënt aangepakt. Bij extreem natte weersomstandigheden hielden we de voeten droog, de boer en zijn vee konden het land betreden zonder weg te zakken. Dat ging jarenlang goed, het water werd in een vloek en een zucht afgevoerd richting de grote rivieren en het IJsselmeer. Regulering van de waterstand in de rivieren en beken, leverde kunstwerken op met de naam stuw. Die horen inmiddels onlosmakelijk bij ons landschap.

Er is opnieuw iets aan de hand met ons water. In extreem natte periodes is er overlast en in lange neerslagloze periodes verdrogen we te snel. Het grondwater zakt en de beken en rivieren hebben moeite om op peil te blijven. Dat heeft enorme gevolgen voor ons drinkwater, de natuur, de productie van het land en het scheepvaartverkeer.

Nu we drie jaar op een rij met een te droge zomer geconfronteerd dreigen te worden gaan er alarmbellen af. Vooral omdat nu in de maand mei de droogteverschijnselen al zichtbaar zijn. Dit is al jaren gaande en lijkt te versnellen, we keken er wel naar maar wilden het blijkbaar nog niet zien. Op de waterwetenschappers na dan en gemeentes die aan de slag gingen met wadi’s.  

"Van ons mensen wordt gedragsverandering verlangd"

Er moet meer water worden vastgehouden en van ons mensen wordt gedragsverandering verlangd. Het klimaat verandert onmiskenbaar en de oproep om zuinig te zijn klinkt nu drie jaar op rij pas op het moment dat de waterbedrijven moeite hebben met leveren. Geen enkele burger lijkt zelf op een idee te komen. Schoon stromend water komt te vanzelfsprekend uit de kraan en is goedkoop, dat werkt niet mee. Er is actie nodig. Wie gebruikt het badwater om het toilet door te spoelen? Welke maatregelen nemen grootverbruikers?

We hadden ooit een visionaire prins die zijn zoon het advies gaf iets met watermanagement te doen. In feite sloeg hij alarm. Hadden we met ons allen wat beter naar de inhoud van zijn boodschap geluisterd en wat ideeën opgepakt dan waren we wellicht al een eind op de goede weg geweest. Dat water uit een onuitputtelijke bron komt is inmiddels een illusie gebleken. Het wordt tijd dat we hand in hand gaan staan om het waterpeil op niveau te houden, van links tot rechts.

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.