Een mooi moederdagcadeau
Tryfena van Huenen-Notten.

Een mooi moederdagcadeau

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Het is alweer halverwege mei, de lockdown is alweer 8 weken bezig. In de eerste dagen van de lockdown had ik vele plannen gemaakt. De zolder konden wij nu eens flink gaan opruimen, een aantal keren liep ik naar de zolder en terwijl ik naar de enorme verzameling aan dozen vol herinneringen stond te kijken, zakte de moed in mijn schoenen, en ging ik zonder een doos aan te raken weer naar beneden.

Afgelopen zondag, moederdag, had mijn dochter bedacht dat zij de zolder eens flink zou gaan aanpakken samen met haar broertje. U begrijpt natuurlijk wel, ze slepen elke doos naar beneden en dan moeten wij, de ouders deze even nakijken en uitzoeken! Het duurde dan ook niet lang of de eerste doos stond in de tuin. Het bleek een doos vol oude fotoalbums en losse foto’s te zijn. 

Mijn ouders hebben van mij, het eerste kind, ontzettend veel foto’s gemaakt; vier albums vol met foto’s van alle speciale momenten tot aan mijn vierde levensjaar. Mijn ouders vonden echt heel veel speciaal van hun eerste kind! Het viel mij op, al die blootfoto’s! De gezellige mollige blote baby op het aankleedkussen, de blote baby in bad foto’s, en nee niet elke foto was subtiel genomen! Maar ja, daar moesten mijn ouders ook achter komen nadat het rolletje was ontwikkeld! Aangezien je toen nog geen handige digitale camera had.

Het was echt heel erg lang geleden dat ik deze oude foto’s had gezien. Mijn, toen nog jonge, ouders waren echte hippe moderne mensen in de jaren 70, mijn vader met hetzelfde kapsel als de Beatles en zijn favoriete jeans was een soulbroek! Mijn moeder had haar tot op haar billen, met een midden scheiding. Dat vroeger vooral moeder je haren knipte was ook goed te zien aan mijn scheve pony. 

"Spullen die je op de zolder hebt gezet zijn heel vaak dozen vol herinneringen waar je geen afscheid van kan nemen"

Het was de bedoeling dat wij de doos met foto’s zouden uitzoeken, een paar vergane mapjes zijn weggegooid, maar de rest werd keurig terug gestopt in de doos, die weer naar zolder moest gaan. Spullen die je op de zolder hebt gezet zijn heel vaak dozen vol herinneringen waar je geen afscheid van kan nemen. Ze staan daar met een reden, je kan ze niet kwijt in huis, maar je wil het ook niet weggooien. Voor elk kind een doos vol schoolwerk, die zij zelf hebben uitgezocht, en geloof mij, jongeren hebben een stuk minder emotionele binding bij een tekening van de kleuterschool dan de moeder dat heeft! Zo verdween het eerste moederdagcadeau die mijn dochter gemaakt had met macaroni en veel glitters ineens bij het vuilnis, dat had ik niet weg willen gooien! Maar dochterlief was streng! Je kan niet alles bewaren mam!

De zolder is opgeruimd, vele mooie herinneringen kwamen voorbij, en voor heel even heb ik voor het eerst in 8 weken niet gedacht aan corona! Een hele middag lang heb ik geen seconde gedacht aan de ellende van de lockdown, de zorgen om onze winkel. Een hele middag lang heb ik eigenlijk het mooiste moederdagcadeau gehad! Een paar uur lang geen zorgen, alleen maar mooie herinneringen.

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.