Hatsiekiedee, het juk van een eeuwigdurende, natte, mistige, en kwakkelende winter lijkt eindelijk van ons af te zijn geworpen. Na de vele tinten grijs die we de afgelopen maanden vanachter de dubbele beglazing mochten aanschouwen, zit er eindelijk lente in de lucht. Met een beetje zon op de bol krijgt het energielevel een boost, en de bolletjes schieten hun prachtige kleuren de wereld in. Iedereen heeft er weer zin in, en dat is ook duidelijk merkbaar in mijn werkzaamheden.

Deze maanden zijn voor mij de drukste van het jaar, maar misschien ook wel de leukste. Iedereen is vol energie: campings worden in orde gemaakt, terrassen opgesteld, en activiteiten georganiseerd. Het borrelt en bruist overal in de gemeente. Dit jaar nog een beetje extra, want in bijna alle kernen zijn vrijwilligers ontzettend druk met het organiseren van activiteiten rondom 80 jaar vrijheid en nog veel meer. Maar daar kom ik zo op.

Eerst even iets anders. Je hebt ze misschien wel al gezien, de bordjes met ‘Ode aan het Landschap’ erop. Ongeveer gelijktijdig met het verschijnen van deze krant, is het boek met de bijbehorende fietsroutes ‘Ode aan het Landschap’ gelanceerd. Het is letterlijk een ode aan het Achterhoekse landschap: 368 fietskilometers door de Achterhoek, met de wind door de haren. Dat voelt als vrijheid. Het boek is in te zien en te koop bij de VVV.

Vorige week reed ik kris kras door de gemeente om de Geluksgids, het inspiratiemagazine over de Achterhoek, bij ondernemers af te leveren. Leuke klus, vooral als de zon schijnt en de ondernemers positieve berichten te melden hebben. Praatje hier, praatje daar, eigenlijk heeft iedereen zin in het nieuwe seizoen. Nergens knorrige berichten, behalve bij de varkentjes die ik in Almen tegenkwam. Ze waren druk bezig om de grond om te woelen. Ze zagen er overigens bijzonder blij en vrij uit.

En dat brengt me bij vrijheid. Tijdens de ritten heb ik door de hele gemeente een aantal oorlogsgraven en monumenten bezocht om te fotograferen. Het kan je bijna niet ontgaan zijn, maar dit jaar wordt 80 jaar vrijheid gevierd. En dat op een moment dat vrijheid voor ons in de Westerse wereld fragieler lijkt dan ooit. 

Waar hier de bolletjes uit de grond schieten, schieten ze in Oekraïne en Rusland op elkaar met de meest afschuwelijke wapens. En niet alleen daar, ook op andere plekken in de wereld is geweld helaas aan de orde van de dag. Wereldleiders schieten allemaal in de kramp in reactie op de maatregelen die Amerika, lees Trump, afvuurt alsof ze uit een mitrailleur komen. Bij mij rijst serieus de vraag: heeft vrede en vrijheid voor hem überhaupt nog enige waarde?

Bijna elk jaar komen er vele familieleden van geallieerde soldaten naar Europa en onze gemeente om te herdenken. Ze bezoeken de graven van omgekomen soldaten en treden letterlijk in hun vaders voetsporen. Wat zullen zij, en die het grootste offer brachten, denken? Draaien ze zich om in hun graf? Ik vond het in ieder geval indrukwekkend om te zien. De rijen graven op verschillende plekken in de gemeente van veelal jongens, die hun leven waagden en gaven voor onze vrijheid. 

Om hen en al die anderen te eren, die zorgden voor vrede en vrijheid, zijn verhalen, routes, monumenten en bezienswaardigheden gebundeld in het kader van 80 jaar vrijheid. Je vindt ze op de website van VVV Lochem onder het thema ‘Oorlog, Bevrijding & Verzet’. Met dank aan iedereen die zich heeft ingespannen om verhalen vast te leggen, activiteiten te organiseren en gasten te ontvangen.

Opdat we nooit zullen vergeten!

Laura van der Linde[email protected]