Derde dinsdag in september De gouden koets is ingeruild voor zwarte audi’s met daarvoor een achttal blauwe motoren. Nostalgie is vervangen door hedendaagse glamour. Zijn we verknocht aan de koets met paarden of houden we het in de toekomst bij de glimmende heilige koe. Een modern Koningshuis mag van mij breken met tradities, als zij vinden dat ‘de buitenkant’ anders kan.

Of het aan de coronatijd ligt weet ik niet, maar er werden deze dag meer gewoontes overboord gegooid. Wat te denken van de hoedjes. In de media wilde men ons doen geloven dat het een parade was als altijd. Wie goed heeft gekeken zag dat lang niet iedereen zich meer leent voor deze poppenkast. Velen vonden de deplorabele toestand van ons landsbestuur kennelijk voldoende aanleiding om af te zien van een bonte uitdossing met pluimen en veren. Geef ze eens ongelijk. Afschaffen van die onzin is bovendien zeer gewenst nu enkele parlementariërs het bestond met kolderieke hoofddeksels politieke statements mee te dragen.

Ook het massale publiek, dat de sfeer altijd verhoogde, ontbrak. Zij die er waren werden onzichtbaar gemaakt achter zwart doek en joelden boe-groep. Waartegen werd niet duidelijk, zoals er veel onduidelijk bleef die dag. De toespraak van de Koning hield niet veel in; geen nieuw beleid en slechts algemeenheden, met een enkel woord over gemiddeld behoud van koopkracht. Daaraan gekoppeld alvast bedankjes voor iedereen die zich bovenmatig inspant om ons van crisis naar crisis te begeleiden. In financieel opzicht vrees ik teleurstelling voor hen. Onze premier kennende komt hij daar straks mee weg als hem het vuur aan de schenen wordt gelegd bij tegenvallend resultaat. Ik zag hem, als altijd, hartelijk lachen.

"Ik kan het hem niet kwalijk te nemen"

De Koning zelf werd blijkbaar ook meegesleurd in de bestuurlijke malaise waarin ons land verkeerd. Hakkelend kwam hij soms tot het einde van een zin of alinea en sprak woorden half uit. Het is een zware taak om een boodschap uit te dragen die misschien niet de jouwe is. Om die reden zal ik het hem niet euvel duiden. Of zou hij onderwijl afgeleid zijn met stiekeme gedachten aan vakantie vieren in Griekenland? Ik kan het hem niet kwalijk te nemen.

Alles ademde die dag triestheid, omdat er geen perspectiefvolle boodschap werd verkondigd. Behalve dan dat ene zinnetje over de economie die draait als een tierelier. Laten we nou juist daar niet in meedelen als gewone burger.