(On)sportiviteit
Joop Hekkelman.

(On)sportiviteit

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Zondag heb ik de televisie afgestemd op RTL7. Ik wilde ‘het heerlijk avondje Darts’ meemaken en kwam niet bedrogen uit. Twee halve finales verder stonden Barney en Mighty Mike tegenover elkaar in de finale. Voetballen op NPO 1 en ook het overige aanbod heb ik ervoor laten schieten. Wat zo aardig is aan Darts en ook aan sporten als Snooker en Curling, er kan niet vals gespeeld worden. De deelnemers willen winnen, maar op eerlijke voorwaarden worden geklopt als het misloopt. Sportiviteit heeft in die sporten nog echte betekenis.

"Onlangs meldde een bekende sportjournalist dat topsport niets met sportiviteit te maken heeft"

Een tijdje terug zag ik een snookerspeler, meen dat het de Noord-Ier Mark Allen was, die bij een ingewikkelde spelpositie heel licht een verkeerde bal toucheerde met de mouw van zijn overhemd. Hij gaf dat aan bij de scheidsrechter, die het niet zag, en keerde uit vrije wil terug naar zijn stoel. Zo wilde hij niet winnen. Toernooiwinst kan tonnen prijzengeld opleveren. Het is alleen daarom al bewonderenswaardig dat malversaties buiten de deur blijven. Bij commercieel aantrekkelijke sporten ligt dat anders. Onlangs meldde een bekende sportjournalist dat topsport niets met sportiviteit te maken heeft. Sporters die bewust een tijdje buiten competitie zijn om gebruik van prestatieverhogende middelen te maskeren zijn geen uitzondering. Omwille van sponsorbelangen,  beweerde hij. Dat is me nogal wat.

Maandagmorgen een vette kop in de media ‘Bizarre fopduik wordt ook nog beloond’. Op het filmpje zie ik een Braziliaanse voetballer die de kost verdient in Frankrijk, hij valt geheel vrijwillig achterover. De scheidsrechter stond verkeerd en floot voor een strafschop. Het is waarschijnlijk heel erg naïef, maar ik dacht nog even dat ‘het misbaksel van de val’ naar de scheids zou gaan met excuses, om de fout te herstellen. Helaas, meneer scoorde zelf van elf meter en ging hevig uit zijn bol, alsof hij de winnende goal in de WK-finale scoorde. Een scheidsrechter mag geen fouten maken, degene die er van profiteert blijkbaar wel. Het is een naïeve gedachte over de wereld van topsport, ik weet het, maar het is een walgelijke vertoning. 

Het tegengeluid kwam uit Rijssen. Onverkwikkelijke spreekkoren bij een waterpolowedstrijd leidden ertoe dat het publiek werd weggestuurd. Excepitioneel, zo’n collectieve rode kaart voor de fans. Niks sportersbelangen, niks sponsorbelangen, niks supportersbelangen of clubbelangen! 

Deze scheidsrechters begrijpen dat fatsoen op en rond het sportveld niet wordt teruggebracht met eindeloze discussies, tolerantie en halve maatregelen. Ik heb geen seconde spijt gehad over de keuze voor Darts.       

 

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.