50
Tryfena van Huenen-Notten.

50

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

De 50ste verjaardag van mijn man kwam eraan en de kinderen waren al van alles aan het bekokstoven voor de verjaardag. Waar het nodig was werd ik ingelicht over de plannen van de kinderen. Onze dochter van 25 woont niet meer thuis, maar het is wel de regelaar van de familie. Haar broertjes zijn van het gemakkelijke soort en zij vinden het al snel goed, zolang het hen niet al te veel moeite kost om iets te bedenken. Daarbij is onze dochter ook wel van het dominante soort die graag alles doet zoals ze het zelf bedacht had.

“Mam, ben je alleen?” De vraag die ze als eerste stelt wanneer ze belt, want jawel er moest wederom wat worden besproken. Ook het app verkeer ging vooral over de verjaardag, de broers en zij zouden de bedragen splitten, alleen onze jongste van 14 jaar is nogal een Dagobert Duck, hij spendeert niet zo graag geld. Mijn dochter belde dan ook om te vragen of Dagobert Duck eindelijk eens wat geld kon gaan overmaken voor de versiering die gekocht was. Het moeilijkste moest nog gaan komen, de versiering zou opgehangen worden op de ochtend van de verjaardag. Hoe houden we pa in bed wanneer de hond gaat blaffen als ik om half 6 in de ochtend thuiskom, was de grote vraag van onze dochter.

Om eerlijk te zijn was dat ook echt de grootste uitdaging, aangezien onze hond echt helemaal uit haar plaat gaat als ze thuiskomt, ze piept, jankt en blaft alles van blijdschap bij elkaar. Mijn man wordt nergens wakker van, behalve van de hond. Terwijl we ’s avonds het bed in stappen zeg ik tegen mijn man dat hij wat er ook gebeurt niet naar beneden mag gaan. Natuurlijk heeft hij al wel een idee dat er van alles achter zijn rug om gebeurt. Ik was alleen de bewaker van schunnige en zeer schaamtevolle teksten en verschrikkelijke opblaasbare Abraham, in de zin dat dit dus absoluut niet zou gebeuren. Precies zoals verwacht ging onze hond als een mislukte wolf te keer om half 6 in de ochtend, twee slaapkamer deuren gingen open en jawel de jongens slopen zo zacht als ze konden door het huis. Mijn man schrok wakker en wilde natuurlijk gaan kijken waarom de hond aan het janken was. Net op tijd realiseert hij zich dat hij moest blijven liggen!

Een spandoek met een foto van 10 jaar geleden van mijn man, met een niet al te schunnige tekst; er kwam enkel “oude lul” in voor. Met slingers waarop 50 flink goed duidelijk werd gemaakt rondom de tuin, redelijk beschaafd was het toch wel gehouden. In huis hing één slinger sliert met ‘kut feest’ erop. Kortom ik hoefde mij niet geheel te schamen voor de drie nazaten. Het feest van onze Abraham komt nog wat later dit jaar, aangezien de verbouwing nog steeds niet is afgerond. Mijn man werd in ons dorp feestelijk begroet en in het zonnetje gezet door zijn voetbalteams die hij traint. Ook de kinderen hadden voor cadeaus gezorgd en onze jongste (Dagobert Duck) was natuurlijk een verjaardagscadeau vergeten, wat deze moeder natuurlijk al had verwacht, en heb ik er dus voor gezorgd dat ook hij niet met lege handen stond. Het duurt nog 4 jaar voor ik 50 word, maar bij deze heb ik besloten dat ik over 3 jaar stop met verjaardagen geven! Ik heb vernomen dat ze een landingsbaan voor een heks willen maken in de tuin. Leuk hoor, kinderen!

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.