De buurtkat
Tryfena van Huenen-Notten.

De buurtkat

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

We hebben in onze buurt een nieuwe kat wonen, of in elk geval heeft deze kat onze tuin van de week pas ontdekt. Met het mooie weer is onze hond graag in de tuin, en onze hond vindt katten vooral erg leuk om op te jagen, tegen te blaffen en achteraan te zitten. Normaal gesproken schieten de katten als een speer de tuin uit, als onze “helleveeg” aankomt rennen, al grommend en blaffend. De nieuwe buurtkat zat op onze schutting, in de tuin gaat onze hond weer eens te keer als een helleveeg, dus ik neem even een kijkje.

Heel rustig zat de kat onze hond te bekijken, onze hond ging als een dolle te keer en de kat was zichtbaar niet onder de indruk. De kat ging er eens rustig bij liggen. Onze hond kan zichzelf niet helpen en blijft tegen de kat tekeergaan, stapelgek word je van dat geblaf, de kat wil niet weg, die vindt onze hysterische hond wel leuk tijdverdrijf. De hond naar binnen, ik hoop dat de kat de interesse kwijtraakt en weg zou gaan. NEE! Ik had het kunnen weten, ik heb vroeger ook katten gehad, ze lijken altijd een dubbele agenda te hebben en doen nooit wat jij verwacht of wil.

De kat blijft onze hond uitdagen, alleen nu zit mijn hond binnen achter het glas, de kat zit veilig aan de andere kant. Springend tegen het raam, blaffend en grommend en helemaal wild vanwege de kat die aan de andere kant van het raam haar uitdaagt. Knettergek word ik ervan; dus ik naar buiten, de kat schiet weer de schutting op. Met kssst, kssst en klappen in mijn handen, probeer ik de kat weg te jagen. Met een arrogante blik die alleen katten hebben, kijkt de kat mij aan, nog een amusante idioot, moet de kat gedacht hebben. De kat gaat er weer eens rustig bij liggen, niet van plan om haar tijdverdrijf achter te laten.

"Deze kat haalt inmiddels wel het bloed onder mijn nagels vandaan"

Ik ben eigenlijk dol op katten, maar deze kat haalt inmiddels wel het bloed onder mijn nagels vandaan, vooral omdat mijn hond inmiddels zo wild is, dat ik denk dat het raam er elk moment aan kan gaan. Katvriendelijk wegjagen, het lijkt mij niet te lukken, bij het van de schutting willen tillen, krijg ik een haal, dat gaat dus ook niet lukken. De tuinslang! Eigenlijk vind ik dat wel zielig, dus zet ik de sproeier aan, als een vriendelijke regenbui komt het water op de kat. De kat kijkt mij aan met zo’n blik; is dit alles? Nou, nou ik ben onder de indruk! Niet dus, ze bleef dus gewoon liggen. Achter mij gaat de hond nog steeds te keer, de kat kijkt mij arrogant aan, dan zet ik de sproeierkop op een harde straal, het is nu tussen mij en de kat! Ik richt en spuit de kat met volle straal nat! Weg is ze!

De hond weer in de tuin, de kat is eindelijk weg! Ik hoop dat deze niet meer komt buurten bij ons in de tuin. Ik ben dol op katten, maar niet in mijn tuin!

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.