Afgelopen week was mijn man jarig, de tweede keer dat wij in lockdown zijn verjaardag vierden. Dachten wij vorig jaar nog dat we de verjaardagen wel eind van de zomer zouden kunnen gaan vieren, met een groot tuinfeest, zijn we in elk geval een jaar later niet meer zo naïef. Op zich houden wij ons prima aan de maatregelen, hoe zinnig of onzinnig ik sommige maatregelen ook vind, maar met de verjaardag zijn toch vader en moeder tegelijkertijd op visite gekomen. Ze liggen ten slotte ook in hetzelfde bed, ze wonen in 1 huis, en als de één besmet is, is de ander het ook. Met de verjaardag hebben wij dus toch 2 mensen ontvangen in plaats van 1. 

Ik heb altijd een bloedhekel gehad aan de oer Hollandse kring verjaardag, met als culinair hoogtepuntje het blokje goudse kaas met vlaggetje erin. Het verplichte rondje handen schudden en zoenen uitdelen vond ik denk ik nog wel het ergste van de oer Hollandse kring verjaardag. Sommige oudtantes die je dan van die kleffe zoenen op je wangen gaven waarbij je de natte plek voelde branden de rest van de dag! Afgelopen woensdag met ons eigen gezin aan de koffie en bedacht ik mij dat ik zelfs die vervelende kringverjaardagen ben gaan missen!

Al een jaar lang hebben wij geen echte verjaardagen gehad, gevierd of grote groepen mensen bij elkaar gezien. Geen BBQ-feestjes in de tuin, geen etentjes met vrienden, en hoewel ik soms een grote hekel heb aan sommige verplichtingen, mis ik zelfs deze vervelende verplichtingen.

"Ik wil ook weer terug naar ons oude normaal!"

Mijn vriendin mist onze sauna uitjes, alleen daarom al neem ik de prik zei ze, ik wil weer naar de sauna. Al vind ik dat persoonlijk geen goede overweging, ik begrijp haar wel. Ik wil ook weer terug naar ons oude normaal! Ja, ik baal van alle maatregelen, ik heb genoeg van coronatijden en het allerliefst zou ik gister nog terug zijn gegaan naar het oude normaal. Maar het is nog niet zo ver, in het tempo van het vaccineren zal het voorlopig ook nog lang niet zo ver zijn. In dit tempo wordt het pas volgend jaar. Ook liever geen drang en dwang, maar iedereen die dat graag wil lekker laten doen. 

Volgende week hebben wij weer een jarige, onze zoon wordt 21 jaar, wederom geen feestje, weer geen oer Hollandse kring verjaardag, en geen culinaire Goudse blokjes kaas met vlaggetjes erin. Nee, weer geen visite, weer geen feest. Misschien met een beetje geluk, een heel klein beetje meer geluk dan we het laatste jaar gewend zijn, kunnen wij dan eind van het jaar dan eindelijk wel een tuinfeestje geven, niet meer om onze verjaardagen te vieren, maar om te vieren dat het weer mag. Ik hoop dat dit gaat lukken dit jaar! Misschien, met een beetje geluk; laten we het hopen!