?In de nadagen van ons leven strijken wij neer in het wonderschone dorpje Vorden. Een klein en rustiek dorpje in de voor-Achterhoek van de voormalige Hertog van Gelre binnen het Kwartier of Graafschap van Zutphen ver weg gescholen in het oosten van de Hollandse Nederlanden. Wij, Sjoerd en Lies Hania, twee graag reizende Hollanders, vooral binnen de grenzen van ons eigen Nederland met een grote voorkeur om te gaan hiken of biken, in dit prachtige coulissen landschap. We kennen de Achterhoek want we hebben jaren in Zutphen gewoond en zijn zeer actief geweest in de opbouwtijd van de jaren zeventig en tachtig, alweer een eeuw gelden.

Onze verhuizing valt, hopen we, midden in de hoogtijdagen van de Cofid-19 pandemie, een wereldomvattende pesterige virusaanval op de mensheid. De totaal verraste en veelal nai?eve overheden weten, vooral in het begin, op geen enkele constructieve wijze deze zeer doodsbedreigende aanval op de gezondheid en het welzijn van hun inwoners te reageren. Totaal vergeten om te anticiperen op hun primaire taak van Bescherming Burger Bevolking (BBB) met een goed georganiseerde risicopreventie bij crisissituaties. Voor de bevolking zit er niet veel anders op dan zelf voor een optimale risicopreventie te zorgen.

Dat doen wij ook en zo gebeurde het in die eerste dagen dat we schoorvoetend en zeer minimaal in contact konden komen met de echte Vordenaren of Achterhoekers. In mijn vorige woonplaats wist ik het precies: een Veense was de oorspronkelijke en een Veenendaler was import, je blijft altijd een buitenstaander. Op dit moment geldt de avondklok, dat is een klok die niet afgaat, niet slaat, niet draait en niemand weet waar die staat. Eigenlijk telt of bestaat de avondklok in Vorden niet, daar kennen ze van oudsher de papklok, die slaat precies om negen uur, dan wandel je naar huis, neemt een bord pap en je gaat naar bed, lekker slapen. In Vorden staat de tijd echter stil, daar kwam ik ik snel achter.

"De enige deelauto die hij mij wel kon aanbieden was een auto met chauffeur"

Vanwege een mix van duurzame toekomst ontwikkelingen en met het karakter van een typische zuinige Hollander gaan wij autoarm door het leven. Vorden beschikt tenslotte over een prachtige klein stationnetje met een te koop staand historisch stationsgebouw en een stilstaande klok. Nu is het algemeen bekend dat als de secondewijzer van de stationsklok op de twaalf staat dat de seconde die dan volgt een paar seconden duurt om de conducteur en de machinist de gelegenheid te geven om op tijd te vertrekken.

Inmiddels hebben we wel geleerd dat de niet geheel geluidsarme Arriva tjoek-tjoek diesel-treintjes wel precies op tijd vertrekken, kwart voor en kwart over. We zijn dus binnen 6 minuten in onze oude woonplaats Zutphen.? Een tweede ervaring dat in Vorden de tijd nauwelijks verstrijkt was toen ik op zoek ging naar een duurzame, liefst hybride of elektrische, deelauto. Zo kwam ik uit bij e?e?n van de drie eigenaren van een, voormalig dealerowned, autobedrijf met verkoop van benzine, een snoepshop, en inmiddels e-bikes te huur of te koop, maar helaas nog geen deelauto. Duurzaamheid met het anders delen van goederen en bezit, toch een actueel thema, is meer nog iets voor praatprogramma’s op de TV.

De enige deelauto die hij mij wel kon aanbieden was een auto met chauffeur, wijzende op een taxi of een busje voor het vervoer van minder-validen. Ik weet niet precies welke van de twee hij nu precies voor mij in gedachten had. Wij waren van dezelfde leeftijd en ik was zo vrij om aan, deze traditionele Achterhoeker, te vragen: “Hoe word ik nu zo snel mogelijk een Vordenaar?” Nou, zegt ie, zonder na te denken: “Oe moat voaral niks wollen veraonderen”

Nu heb ik dat altijd, waar ik ook kom in Nederland dat bij zo’n eerste, door de persoon vlot uitgesproken zin, maar door mensen met een dialect, een spraakgebrek of een keelaandoening, ik versta dat niet direct. Dus ik vroeg in mijn beste ABN: “kunt u dat nog een keer herhalen?” En waarachtig, geloof het of niet, hij sprak wederom dezelfde woorden: “Oe moat voaral niks wollen veraonderen”

Nu is mijn grootste talent dat ik als waarachtige BurgerPoliticus en veranderkundige uitstekend in staat ben om veranderingen in gang te zetten. In mijn volgende brieven zal ik u op de hoogte houden van de ontwikkelingen want ik heb, vooral in Zutphen, al heel vroeg geleerd, alles verandert, en je mag alles veranderen, en alles verandert ook, maar je mag het woord veranderen nooit gebruiken. Daar is de hele wereld allergisch voor.