De besmettingen lopen op, covid19 slaat weer zijn tentakels uit. In rap tempo komen er steeds meer mensen in het ziekenhuis, en de angst voor een tweede golf is groot. Al vanaf maart vrezen ze in september een tweede golf, maar het lijkt erop dat ze niet voldoende hebben geanticipeerd in de ziekenhuizen op die tweede golf.

De maatregelen worden weer verscherpt en een tweede lockdown wordt door velen gevreesd. De groep BN-ers waarvan de meesten mensen nog nooit van gehoord had, hadden 2 dagen lang een tegengeluid; wij doen niet meer mee, alleen zo krijgen wij de overheid eronder.

Hoewel ikzelf ook mijn vraagtekens heb bij sommige maatregelen, doe ik wel mee! Ik vraag mij wel veel af, ik ben het met sommige zaken oneens en ik vind veel tegenstrijdigheid in maatregelen. Maar niks doen is voor de zorg, ook geen optie. De economie voor een tweede keer stilleggen zal dramatische gevolgen hebben. Dus was je handen, hou afstand, blijf thuis bij klachten.

"De hoop is gevestigd op een vaccin, maar virussen hebben de eigenschap te muteren"

Dit alles maakt mij wel angstig. De hoop is gevestigd op een vaccin, maar virussen hebben de eigenschap te muteren, zal dat dan een redmiddel zijn? Maar de vraag of een snel ontwikkeld vaccin niet gevaarlijk is, daar komen we pas later achter.

Hoe moet het de komende jaren? Blijven wij in angst voor covid19? Elk voor- en najaar vrezen voor maatregelen die grote economische gevolgen kunnen hebben? Hoe veel kan je financieel dragen als land? Ja, ik ben bang, en angst is een slechte raadgever. Ik ben niet zozeer bang voor het virus zelf, maar wel voor de gevolgen van de maatregelen. De maatschappij raakt verdeelt en mensen zijn steeds vaker het oneens met elkaar. De harmonie die wij hadden in het begin, dat is weg. Ik hoop dat het voorbij zal gaan, en wij weer naar normaal terug kunnen keren.