Een echte Indian summer beleven we nog niet. Deze term is, zoals veel meer, komen overwaaien uit Canada en de VS. We hebben het over de periode september tot en met half oktober, waarin zich aangenaam stabiel en mooi zomers weer manifesteert, met temperaturen rond de twintig graden.

Indian summer bekt lekker, maar ook wij hebben vanuit de historie prachtige benamingen voor dit fenomeen. Die moeten we niet zomaar overboord gooien. Wat te denken van nazomer, oude wijvenzomer of kranenzomer. De oplevende zomer in aanloop naar de herfst heeft her en der eigen namen opgeleverd. In Duitsland zegt met bijvoorbeeld Altweibersommer.

Oude wijvenzomer heeft een oorsprong in de Noordse mythologie, waarin noodlot godinnen vaak werden uitgebeeld als wevende en spinnende vrouwen. Ook wordt wel eens verwezen naar watergeesten met hun lange witte haren of naar vrouwen die in de herfst schapenwol spinden tot lange grijze draden. Begint de periode van een nazomer in oktober dan spreken we in Oost Nederland dikwijls van een kranenzomer. Dat is namelijk de periode dat de kraanvogels over ons land trekken richting het Zuiden.

'Nu moet het gebeuren. Zo ook wij"

Wel of geen Indian summer of kranenzomer, halverwege september 2020 snakt grijs Nederland naar een paar dagen eropuit. De schoolvakanties zijn achter de rug, de senioren hebben zich over het algemeen maandenlang gedeisd gehouden. Nu moet het gebeuren. Zo ook wij. Wat doen we, caravan en camping of een paar dagen een hotelletje? Dat laatste, daar kwamen we snel achter, is bijna onbegonnen werk. Nagenoeg alles is komende weken volgeboekt.

Dan toch maar met de caravan. Rustig plekje opgezocht, niet te ver weg, want we leggen onszelf op dat de wekelijkse oppasbeurt moet doorgaan. ‘t Is even wennen, dat afwijken van de dagelijkse en wekelijkse sleur van het afgelopen half jaar. Het lijkt alsof de lamlendigheid heeft toegeslagen. De afwegingen wat wel of niet mee moet, het in- en uitpakken, het pootjes uitdraaien en de voortent opzetten komen moeizaam op gang. Wat ooit routine leek is verdwenen. Dat doet een lock down dus met een mens.

Daar zitten goeie kanten aan, maar ik hoop van harte dat de kranenzomer nog toeslaat. Tot ‘s avonds 11 uur met een glas wijn op tafel naar de sterren kijken zal er niet meer van komen. Een paar mooie fietsdagen zou wel fijn zijn. Al is het maar om de campingroutine niet helemaal kwijt te raken.