Op televisie worden we elke dag geconfronteerd met beelden van agressie uit de Verenigde Staten. Vreedzame demonstraties van mensen die vinden dat Black Lives Matter worden bij het invallen van de  schemering gekaapt door relschoppers. De President van het land dat ons ooit bevrijders stuurde staat erbij, kijkt ernaar en reageert met agressief en geweld aanwakkerend taalgebruik. Zijn nichtje schrijft in haar familieboek waar zijn onmacht om problemen op te lossen vandaan komt. Ik heb nog geen Nederlands commentaar gehoord waarin Mr. T. wordt verdedigd. Gelukkig maar. 

Wij zijn er trots op in een vrij en democratisch land te leven waarin iederen meetelt. Althans, dat doen wij elkaar geloven. Demonstraties zijn van alle tijden, en zijn ook ons niet vreemd. In Amsterdam gewoner dan in onze omgeving, maar onlangs hadden we er eentje dichtbij. Bewoners van het AZC in Zutphen demonstreerden voor betere huisvesting en snellere procedures voor de afhandeling van hun aanvraag voor een verblijfsvergunning.

Zij lopen vast in de bureaucratie waar protocollen en gebrek aan  personeelsbudget vertragen en belangrijker lijken dan een mens van vlees en bloed met een legitieme vraag. Urgentie ontbreekt, waarom anders wordt al jaren een standaard antwoord gegeven: wij doen ons uiterste best. Op één van de foto’s op de site van LokaalGelderland houdt een man een bord omhoog met de tekst: Wij zijn ook mensen. Het is genânt dat ons daar op gewezen moet worden. Wij, die in een fatsoenlijk land menen te leven. 

"In onze samenleving importeren we veel uit de Verenigde Staten..."

Ongetwijfeld zijn er mensen die menen dat ‘die lui’ niet moeten zeuren, omdat ze hier eigenlijk niets te zoeken hebben. Daarbij wordt vaak gewezen naar de criminele activiteiten van een klein groepje asiel zoekenden. Dat is niet fair tegenover de doorsnee vluchteling, zijn belang wordt daarmee ernstig geschaad. In onze samenleving importeren we veel uit de Verenigde Staten van Amerika.

Ik hoop echter dat wij wel in staat blijven op een eerlijke manier het kaf van het koren te scheiden. Criminelen hard aanpakken verdient lof, maar een oprecht mens verdient barmhartigheid. The Lau zong ooit dat iedereen van de wereld is, en de wereld van iedereen.  Uit volle borst zongen we dat massaal mee. Als we gelooofden wat we meegalmden dan past ons een coulante houding jegens mensen die vragen om een fatsoenlijke behandeling in ons land. We zijn toch immers niet hypocriet!