Deze week was het weer zover dat een BN-er het nodig vond ‘het publiek’ op de hoogte te stellen van zijn mening over het Corona-dossier. De zanger wrong zich in de zielenpoot positie. Zijn vakgebied, de evenementen bussiness is volgens hem het zwaarst getroffen van alles en iedereen. Hij kreeg een vracht commentaar over zich heen, volkomen terecht. Tjonge, hoe krijg je zulke onzin over je lippen als je in een land woont waar zoveel mensen zijn gestorven aan een ziekte die ons allemaal bedreigt. 

Hij draaide snel bij, bood excuses aan met woorden waaruit blijkt dat hij zichzelf af en toe vindt brabbelen, had het niet zo bedoeld. Dat kan, dus zand erover, mits je in de toekomst je mond houdt over aangelegenheden waar je geen verstand van hebt. De verleiding is groot om voor de camera te gaan zitten en elke vraag met een mening te beantwoorden. Lieden uit de glamourwereld kunnen die doorgaans moeilijk weerstaan. Zelden onthouden zij zich van commentaar wegens gebrek aan verstand van zaken. De schoenmaker kan zich het beste bij de leest houden. Maar ja, wie weet nog wat dat betekent?

"Hij liet zich er nooit op voorstaan"

Hoe anders is dat met atleten. Zij hebben geen klaagverhalen over het opschorten van Olympische spelen, wereldkampioenschappen of de Tour de France. Natuurlijk tonen zij teleurstelling. Dat is logisch als je vier jaar hebt getraind om juist op dat ene moment in topvorm te zijn. Zij zijn in staat zich meteen op een nieuw doel te richten en een nieuwe stip aan de horizon te zetten bij tegenslag. Dat is hun kracht. Zij zijn altijd bezig met de lange termijn.

Een voorbeeld: Piet Kleine. De man won in 1976 Olympisch goud op de 10 kilometer en werd wereldkampioen allround schaatsen. Pakweg 10 jaar lang behoorde hij tot de absolute wereldtop. Hij liet zich er nooit op voorstaan. In 1996 werd hij vijfde bij de Elfstedentocht, maar werd uit de uitslag geschrapt omdat er een stempel miste op zijn formuliertje. Tweehonderd kilometer tekeer gaan in de kopgroep, in de meest prestigieuze schaatswedstrijd die er bestaat, leverde hem niks op. Op zijn vijftigste sleurde hij op kop bij marathonwedstrijden, de rest volgde, snakkend naar adem. Naast topsporter was hij postbode. Noeste arbeid verrichten, de focus houden op dat ene doel, tegenslagen accepteren en geen camera opzoeken om te klagen. Schitteren in eenvoud en bescheidenheid, het kan echt!