Het nieuwe jaar is alweer bijna een week oud! Heeft u een goed oud en nieuw gehad? Op 2 januari was het voor mij alweer gewoon een werkdag, dus na 1 januari gingen wij al gauw weer over tot de orde van de dag. De kerstspullen mogen weer naar zolder en kan er weer even een flinke huishoudelijke wervelwind door het huis gaan. Een nieuw jaar in een schoon, fris en opgeruimd huis, dat vind ik het lekkerste begin van een nieuw jaar.

Na de feestdagen was de weegschaal zeer onvriendelijk, maar ik ben zelf nogal recalcitrant aangelegd, ik doe namelijk niet aan goede voornemens. In januari begin ik liever niet aan nieuwe of gezondere doelen, omdat ik vooral niet wil overkomen dat ik een voornemen heb voor dit jaar. Goede voornemens zijn gedoemd te mislukken. Stoppen met roken op 1 januari, de meesten steken de sigaret weer op nog voor de maand voorbij is. Er ligt altijd zoveel druk op goede voornemens, alsof de hele vriendenclub en familie in je nek hijgend meekijken. Alsof er al weddenschappen zijn afgesloten wanneer je zal falen.

"Nee, daar doe ik niet aan mee"

Nee, daar doe ik niet aan mee. Maar die weegschaal is echt buiten gewoon onaardig! Ook hou ik eigenlijk niet zo van sporten. Dat zweten vind ik niet fijn, ook vind ik de sportschool zeer vervelend om binnen te stappen. Misschien pak ik altijd de verkeerde sportschool, of ga ik op de verkeerde tijdstippen, maar ik tref altijd de strak in het lijf zittende medemens. Met van die fanatieke koppen, die dan naar mij kijken met zo’n blik: ja, probeer daar nog maar eens iets van te maken! Misschien denken ze dat helemaal niet, maar projecteer ik mijn eigen gedachten, als ik in de spiegel die buik bekijk, dan denk ik aan betere tijden terug, toen er nog zo’n mooie taille aanwezig was.

Goede voornemens, het is tegen mijn natuur in. Elke dag is een nieuwe ronde met nieuwe kansen. Elke dag kan je “opnieuw” je best doen. Dus waarom dan niet ook in januari? Gewoon wanneer iedereen aan zijn goede voornemens begint? Dit jaar stel ik het maar niet uit, mijn kerstbuik moet weer weg, er mag wel weer een taille komen waar ik blij van word, dat ideaal van toen ik 16 was en nog het ideale figuur had, zal ik uit mijn hoofd zetten. De lat mag best hoog liggen, maar niet onhaalbaar, aangezien ik ver voorbij de 16 ben, moet ik het doel daar maar niet meer neer leggen. 

Het jaar is vers begonnen, een heel jaar om weer ons best te doen om er wat van te maken. Ik wens iedereen geluk en voorspoed voor 2020.