Bijna iedereen heeft zijn eigen “flappie” verhaal. Het konijn dat mysterieus verdween vlak voor kerst. Vroeger hadden wij thuis ook konijnen waarvan 1 vals exemplaar, een Vlaamse reus van het ergste soort. De Vlaamse dame was nogal agressief, je kon er niet zomaar in het hok komen. Mijn moeder had voor de konijnen een groot buitenverblijf gemaakt, waar zij naar hartenlust konden graven en vrij konden rondhuppelen. Maar je kon niet zomaar in het verblijf stappen, omdat de Vlaamse dame je dan aanviel.

Vlak voor de kerst was de Vlaamse dame “weggelopen”. Aan ons, de kinderen was niet verteld dat het konijn met de kerst in de braadslee zou liggen, nee, het konijn was de natuur in gegaan en leefde daar nog lang en gelukkig. Natuurlijk, wij kinderen geloofde het verhaal. Niet wetende dat het konijn koud en stijf ingevroren in de vriezer lag.  Met de kerst kwam de braadslee op tafel, mijn moeder had voor haar zelf ook een bal gehakt gemaakt. Mijn vader vertelde ons dat wij kip aten. Mijn zusje, keek kritisch de pan in, ze telde de poten en ze keek zeer grondig naar het stuk vlees.

"Inmiddels wetende dat deze vreemde kip ons eigen konijn was"

Mijn zusje keek op en zei vol trots: Zo, dat is een grote kip geweest, hij had wel 4 poten! Mijn ouders bleven uitdrukkingsloos en beaamde dat dit het geval moest zijn geweest. Wij aten gezellig onze Vlaamse dame op, terwijl mijn moeder strak kijkend naar het balletje gehakt haar maaltijd op at. Wetende dat wij ons eigen konijn als vreemd smakende kip aan het opeten waren. Nu heel veel jaren later, vertellen wij rond de kerst nog steeds het verhaal over de kip met de vier poten. Inmiddels wetende dat deze vreemde kip ons eigen konijn was.

Nog één nachtje slapen en dat is het alweer kerst. Niet iedereen eet uitgebreid met de kerst, niet iedereen viert kerst groots. Sommigen willen de dagen liever overslaan, anderen hadden wel een week kerst willen vieren. Ook in mijn familie is de kerst een beetje dubbel geworden. Het gemis van hen die zijn overleden, te jong en zo onverwachts. Het gemis van familie die afstand nam van de familie om welke redenen dan ook. Kerst heeft twee gezichten, het feestelijke en het gemis. Maar toch sluit ik mijn column af met de wens dat iedereen een hele fijne kerst mag hebben.

Advertentie