Een jaar of anderhalf geleden was er geen nieuwsprogramma waar niet werd gesproken over  genderneutraliteit. Toiletten werden aangepast en mannen werd gevraagd hun plasje zittend te doen. Bij de nationale spoorwegen klonk over het perron ‘Beste mensen’ in plaats van ‘Dames en Heren’, overal was er aandacht voor. Het is stil geworden omtrent dit onderwerp.  

Er is één plek van samenkomst waar mij het haperen van de ontwikkeling in het wegwerken van de verschillen tussen mannen en vrouwen in extremis is opgevallen. Het verjaardagsfeest. 

Dat is een plek waar de visite nog steeds graag in groepen vrouwelijk en mannelijk bij elkaar klit. Oude tijden komen dan even terug. Wie kent niet de verhalen van ouders en grootouders die in gescheiden klassen of zelfs op gescheiden scholen zaten. Op verjaardagen was er altijd de mannenhoek met de fles jonge klare binnen handbereik op tafel en de sigarendoos ernaast. Aan de andere kant van de kamer de vrouwen, dichtbij de keuken, met hun glaasje advocaat of boerenjongens waar een avondlang van werd genipt.

"De eerste mannen zoeken het comfort van de tuinstoel"

En nu? Op een mooie zomeravond staan op het terras de gemakkelijke stoelen onder een parasol en verderop enkele statafels. De eerste mannen zoeken het comfort van de tuinstoel. Allengs groeit het aantal gasten en wordt de zittende man verzocht zich te mengen tussen de heren aan de statafels, die bier drinken zonder glas. Volgens één van de dames is dat gezelliger. Hoezo! En voor wie? De vrouwen verzamelen zich op de comfortabele zitplaatsen. Eén van de mannen stelt voor dat er om het uur wordt gewisseld. Zijn poging wordt niet beantwoord en is daarmee gedoemd te mislukken. 

Op de valreep hoorde ik de afgelopen dagen in het publieke debat toch nog iets over gender gelijkheid. De kersverse nieuwe voorzitter van de Europese commissie strooide er mee in haar  campagne. Haar Commissie moet straks voor minstens de helft bestaan uit vrouwen, betoogde zij. Daarmee paaide ze een groep meestemmers die kansen zagen. Ik hoop van harte dat zij niet worden teleurgesteld. 

Of de aandacht op dit hoogste politieke niveau gevolgen zal hebben voor de positie van mannen en vrouwen op verjaardagsvisites betwijfel ik. Het lijkt erop dat genderverschillen op die plek daarvoor iets te hardnekkig van aard zijn. De tijd zal leren of we te maken hadden met een hype, of met een onderwerp dat in geschiedenisboeken wordt beschreven als hoogtepunt in de emancipatiestrijd.