Valt het jullie ook op dat mensen tegenwoordig wel heel erg serieus zijn? Maar vooral alles wat zij zeggen en schrijven zeer serieus nemen. Totaal geen greintje humor, maar bloedserieus. Zodra iemand anders denkt dan zij, dan voelen ze zich persoonlijk aangevallen. Elk onderwerp, hoe zinloos ook, mensen vinden dat hun eigen mening de belangrijkste is.

Kijk op social media en je weet wel hoe serieus iedereen zichzelf vindt. Eet er iemand geen brood meer, dan wordt dat compleet onderbouwt met persoonlijke ervaring, vol overtuiging, zodat de broodeter wel moet vinden dat zij echt slecht bezig zijn. De veganist die ook overtuigd is dat geen dierlijke producten gebruiken goed is, maar dat palmolie weer enorm schadelijk is voor het milieu, daar hebben we het dan niet over.

Voor alles is een kanttekening, soms even niet je mening te serieus nemen, dat is gewoon realistisch. Natuurlijk mag je best iets vinden, maar je eigen gelijk is niet de absolute waarheid. Zo af en toe mogen we best wel een klein beetje open staan voor meningen van anderen en ons zelf met een beetje humor bekijken. Ik betrap mijzelf ook wel eens op te serieus zijn over mijzelf.

"Maak wat vaker een geintje over jezelf"

Zo vind ik het dorp waar ik woon, oersaai en echt slaapwekkend stil, maar schijnbaar zijn er mensen die vanuit de randstad naar Zutphen komen, die dat van deze stad vinden. Waar ik kruipend nog naar terug wil, omdat Zutphen juist een levendige stad is, in mijn ogen dan. Kortom, wat ik vind, kan een ander totaal niet zo ervaren. Mijn Zutphen, waar ik met zoveel liefde al die jaren heb gewoond, kan dus voor een ander een nachtmerrie zijn.  Onze mening is dus eigenlijk helemaal niet zo dicht bij de waarheid als we soms wel denken.

Kortom, maak wat vaker een geintje over jezelf, neem je eigen mening niet te serieus en luister dus ook zo af en toe naar wat een ander te zeggen heeft. Mocht je een andere mening hebben dan een ander, dat geeft niet, dat is gewoon de ander zijn tekortkoming. Ondertussen modderen wij mensen gewoon wat aan, we doen met zijn allen op onze eigen manier ons best om er iets van te maken in dit leven. De veganist heeft zijn beweegredenen omdat zij geen dierenleed op hun geweten willen hebben. Ik ben voorstander van duurzaam omdat ik graag de plastic soep uit onze zee wil zien verdwijnen, weer een ander wil graag superslank zijn en pleit voor een wereld zonder koolhydraten, maar wie van ons heeft nu eigenlijk echt gelijk? Waarschijnlijk zit de waarheid ergens in het midden.