LAREN - Dit jaar bestaat het boerenbedrijf van Derk  Woestenenk 40 jaar. Even lang is Derk getrouwd met zijn vrouw Joke. Samen met hun zoon Laurens en dochter Alette runnen ze het bedrijf en de boerderijwinkel. Wij vroegen Derk om wat meer te vertellen over de afgelopen 40 jaar.

Even een kleine historie

“Van oorsprong was het een gemengd bedrijf met vleesvarkens en koeien. Mijn opa, die ook Derk heette, is op 43 jarige leeftijd al overleden. Mijn vader was de oudste van vier kinderen en was destijds 17 jaar. Het was eerder nog wel eens zo dat de oudste zoon boer moest worden en dat gebeurde dan ook. Met heel veel hulp van anderen heeft hij zich in die moeilijke tijd gered, maar eigenlijk wilde hij helemaal geen boer worden. Geen enkel verkeerd woord over mijn vader, maar als je iets moet en dat niet graag wilt, dan kan dat nadelig uitpakken. Mijn moeder daarentegen was een echte boerin en samen hebben ze de boel draaiende weten te houden al was dat lang niet altijd makkelijk.”

Op een gegeven moment kwam er in 1978 de zogenaamde Slomp regeling. Een soort van opkoopregeling voor te veel geproduceerde hoeveelheid melk. “Ik ging in die tijd naar de middelbare landbouwschool. Mijn vader zei: ik doe mee met die regeling en ga buiten de deur werken. Maak jij je studie maar af en over vijf jaar mag je volgens de regels weer beginnen met melken. We hadden destijds ook zo’n 500 vleesvarkens. Dat mijn vader buitenshuis ging werken daar is toen der tijd veel over gepraat en het was eigenlijk een soort van schande, maar voor ons was wel een financiële uitkomst.”

© LGLD

Waarom geen akkerbouw

Vijf jaar later,  in 1983 had Derk de studie afgerond en werden er stappen gezet om weer te beginnen met melken. In dat jaar werd de superheffing voor de melk ingevoerd en was er geen kans om weer te beginnen. “In die tijd kwam iemand als varkens voorlichter bij ons en zei: je hebt wel je varkens en 21 hectare grond. Waarom begin je niet met akkerbouw? Zo gezegd, zo gedaan.”

Als kind ging Derk vroeger logeren bij zijn oom die suikerbieten teelde en dan mocht hij helpen met het schoffelen. Zo was er al enige interesse van zijn kant. Ze begonnen met 2 hectare suikerbieten en 6 hectare zetmeelaardappelen. Al snel volgde er ook een suikerbietenquotum, en dat quotum was grondgebonden dus uitbreiden werd erg moeilijk. In 1983 zijn Joke en Derk getrouwd op 23 juni. De volgende dag zaten ze al bij de notaris voor de bedrijfsoverdracht. Dat was financieel gezien toen de beste keuze.

Traditionele gewassen

De jaren erop waren lang niet altijd makkelijk. Derk had weinig ervaring met akkerbouw en met vallen, maar ook weer opstaan, hebben we er nu, al zegt hij het zelf, er een mooi bedrijf staan. “In de beginjaren hebben we van alles geteeld. Gladiolen, waspeen, tulpen en lelies. Gewassen waar je schijnbaar veel aan kon verdienen, maar dat toch niet altijd zo was. Daarom hebben we het bij de traditionele gewassen gehouden en is dat in de loop der jaren gegroeid naar de 100 hectare aardappelen en 17 hectare suikerbieten nu.” Ook graan en maïs ontbreken niet in het bouwplan.

Zoon Laurens toonde interesse in het bedrijf. Er was al een  plan om de varkenstak in 2010 uit te breiden naar 1000 stuks. Alle vergunningen waren binnen, maar de bank kon zich er op het laatste moment toch niet in vinden. Te kleinschalig en onvoldoende zekerheid. “Dat was zeker zuur en een hele tegenslag. Achteraf niet zo erg, want Laurens voelde toch meer voor de akkerbouw.” Hij heeft in Dronten op de hogere landbouwschool een tweejarige opleiding gevolgd en kon daarna als teeltadviseur bij een bedrijf voor gewasbescherming aan de slag.

Zo kwam hij bij veel collega-boeren op bezoek en deed hij allerlei ideeën op. Zo ook van het runnen van een boerderijwinkel, het telen en verkopen van Achterhoekse chips, het eigen verbouwde graan voor de pasta, tot en met het telen van mosterdzaad voor de lokale Braakhekke mosterd. In juni van 2015 stond Laurens met zijn verhaal in de rubriek ‘De Opvolger’ van het vakblad De Boerderij.  Hierin omschreef hij dat hij de ambitie had om een boerderijwinkel te starten met lokale producten. Ten tijde van de Corona werd er concreet bekeken op welke manier dit opgepakt zou worden. In mei van dat jaar werd er gestart met de inrichting en op 23 juni was de winkel een feit, precies zoals Laurens dat voor ogen  had. “Bij zulke ideeën moet je de jeugd de ruimte geven en dat hoeft lang niet altijd verkeerd uit te pakken.”

Familiebedrijf

De boerderijwinkel draait goed evenals het bedrijf en de verkoop van de chips. “We hebben samen een hele fijne samenwerking en sinds 2016 zitten we in een maatschap. Ook onze dochter Alette zit sinds kort met VOF in het bedrijf voor met name de winkel.” Een echt familiebedrijf waar ook dochter Miriam en de schoonzonen Gert Jan als ICT’er en Frits als monteur graag een handje helpen als we even wat handjes tekortkomen. En die handjes tekort wordt ook opgevangen door enkele losse krachten. Voor een 10-tal horecabedrijven wordt er verse friet gesneden, evenals het klaar maken van kriel, schijfjes of bakaardappelen. Dit kan mooi in combinatie met het runnen van de boerderijwinkel.

© LGLD

Vernieuwde boerderijwinkel

Afgelopen jaar is de boerderijwinkel in oppervlakte en assortiment uitgebreid. Zo zijn er meer streekproducten bij gekomen en is het assortiment meer op elkaar ingespeeld. Naast groente en fruit en de diverse streekproducten kan er ook naar ieder wens een geschenkpakket worden samengesteld. Zo zijn er steeds meer bedrijven die van de mogelijkheid gebruikmaken om kerstpakketten te bestellen van Woestenenk. “Ook voor verenigingen, personeel en privé kunnen wij voor elk budget een pakket maken. U kunt komen om het zelf uit te zoeken en wij denken graag met u mee.” De Achterhoek Chips van zoon Laurens vindt ook steeds meer zijn weg in de regio Salland en Twente. In de regio is de chips al enorm populair, maar ook in andere regio’s zijn er steeds meer winkels waar ze verkocht worden. Laurens is overigens bezig met een nieuw aardappelras voor zijn chips, die op biologische wijze geteeld kan worden. Twee weken voordat je dit artikel kan lezen zijn de aardappelen gerooid en zouden ze nu klaar zijn om te kijken of ze ook geschikt zijn. 

“Nu kun je op een familiebedrijf van alles willen en bedenken, maar als daar je echtgenoot (tes) Joke en Alette niet achterstaan, helpen mee denken of willen meewerken, dan kun je het wel vergeten. En dat is bij ons gelukkig wel het geval. Zo zijn we er met z’n allen mooi druk mee, maar kan ik, gezien de historie, daar met een heel goed gevoel tegen aan kijken.”

In juni van dit jaar waren Joke en Derk alweer 40 jaar getrouwd en door middel van een mooi feest hebben ze toch wel even stilgestaan bij alles wat ze in die 40 jaar hebben bereikt.