LAREN - Mañana Mañana, het kleine zusje van de Zwarte Cross, heeft dit jaar Vorden ingeruild voor Laren. Na een aantal coronazomers mochten festivalgangers eindelijk weer genieten van muziek, creativiteit en gezelligheid. Een deel van de bezoekers liep uitgedost over het festivalterrein, anderen leken zo van kantoor af te komen. Maar allemaal met hetzelfde doel: even weg van de grijze massa. 

Op weinig festivals kom je een naaimachine tegen, maar Mañana Mañana is een uitzondering. De vrouw die 'm bedient: "We zijn met z'n allen slingers aan het maken. Ik doe zelf niet zo heel veel, ik sta alleen wat de draaien aan de naaimachine." De bijzondere activiteiten typeren het festival. "Bezoekers knippen allemaal patroontjes in lapjes." Waar de één het simpel houdt met een gat, maakt de ander allemaal hartjes. "Dan weet je wel hoe haar nacht was." 

Karaokebusje

Diverse muzikanten, zoals Komodo, Joan Franka en A.M. Sam, werden geboekt voor het festival. Bezoekers die menen het zelf beter te kunnen krijgen de kans dat te bewijzen. Bijvoorbeeld op het open podium of in een karaokebusje. Uit een oude ambulance van het rode kruis klinkt harde feestmuziek. Binnen staan de discolampen aan en zit een groep vrouwen luidkeels (en vals) mee te zingen met Bon Jovi. "We hebben ons helemaal uitgeleefd binnen, het was heerlijk", roept één van de vrouwen. "Ik ga snel voor een tweede keer erin."

Jesse Sprikkelman spreekt met bezoekers. Lees verder onder de podcast...

Een man, uitgedost in een kapiteinspet en Zwarte Cross-shirt, sokken én schoenen, heeft het naar zijn zin. "Dit is mijn festivallook, iedereen herkent je. Mañana Mañana is lekker relaxed, dat is leuk. Lekker dansen, uit je dak gaan, dat is gewoon leuk." Hij heeft lang gewacht op het festival. "Ik kon twee jaar niets doen, nu mag het weer en is het alsof corona niet bestaan heeft."

Een beetje wennen

Het festival begon ooit in Hummelo, verhuisde daarna naar Vorden en was deze maand voor het eerst in Laren te vinden. Voor de echte trouwe fans van het festival is het even wennen, omdat het allemaal wat ruimer is opgezet. "We missen de echte kleine hoekjes. Zo stond het podium de Veranda in Vorden in een heel mooi laantje. Hier gewoon op een veld", legt een bezoeker uit. "Maar er valt wel aan te wennen hoor!" 

De vorige keer, voor corona, werd in Vorden het kasteel opengesteld voor bezoekers. Zo was er een tokkelbaan waarmee je naar beneden kon. Een man: "Hier in Laren zitten de eigenaren van Kasteel Oolde decadent neer te kijken op het publiek. Dat voelt voor mij een beetje raar. Ik heb zelfs meegemaakt dat ze bezoekers afsnauwde." Toch is deze man bereidt daar doorheen te kijken. "Want ze stellen natuurlijk wel hun terrein open voor ons, dat is heel fijn." 

Broedplaats

Een muziekfestival mag je het niet noemen. Er is veel meer: genoeg hapjes en drankjes, theater, plekken waar creatievelingen los kunnen gaan en zelfs een open podium. De ene bezoeker noemt het een uit de kluiten gewassen braderie, de andere noemt het een arthouse festival en weer een ander een broedplaats voor verhalen en ideeën.