ZUTPHEN - Wanneer inwoners plotseling geconfronteerd worden met ingrijpend beleid, komen ze vaak lijnrecht tegenover de gemeente te staan. De gemeente lijkt zich niet te realiseren hoeveel impact een dergelijk proces heeft en hoe dit het vertrouwen in de overheid en de politiek ondermijnt. Om het vertrouwen terug te krijgen moet de gemeente zich anders opstellen. Wij pleiten voor meer empathie voor inwoners die ongevraagd in de pen moeten klimmen, die onvoorbereid een juridisch traject in moeten zetten en die tegen wil en dank de strijd aan moet gaan met de instanties die er eigenlijk voor hen zouden moeten zijn. 

Martijn Siemes

Burgerbelang Zutphen-Warnsveld

Het begint er meestal mee dat inwoners van een bepaalde wijk of straat uit de krant de meest wilde ideeën van ‘de politiek’ moeten vernemen. Er komt een windmolenpark, een bibliotheek gaat dicht, een kermis wordt verplaatst, een weg wordt afgesloten/versmald/verbreed, bomen worden gekapt of er wordt bezuinigd. Vervolgens horen ze niets of weinig. De stress begint, sommige buurtbewoners gaan informeren hoe het zit en horen verschillende verhalen want er is slechts een voornemen en nog geen concreet plan. Sommige inwoners worden meteen boos, ze worden geconfronteerd met iets waar ze niet op zitten te wachten.

Vrije tijd opofferen

Omwonenden krijgen vervolgens een brief met een uitnodiging voor een ‘informatieavond’. Ook daar krijgen ze dan weer te horen dat er een voornemen is, dat alles nog mogelijk is, maar dat het plan wel doorgaat. Details van het plan volgen dan nog. 

" Van de gemeente komt geen hulp..."

Het protest groeit. Inwoners beginnen zich te organiseren, politieke partijen beginnen zich er mee te bemoeien, sommige mensen doen onderzoek of laten onderzoek uitvoeren. Allemaal in de avonduren en in de weekenden want al deze mensen moeten gewoon naar hun werk en moeten nu in hun vrije tijd uren opofferen aan onderzoek, overleg en informatie delen. Vervolgens komt ‘het plan’ in een stroomversnelling. Het college brengt een voorstel in bij de gemeenteraad. Deze wordt eerst in een forum behandeld waar inwoners in kunnen spreken. Kritiek, zorgen en angsten worden aangehoord en zullen ‘meegenomen worden in de voortgang van het proces’. Het plan wordt dan vaak nog even voor een reces door de raad geduwd.

Advertentie

Onzeker

Advocaten worden ingeschakeld, meer vrije dagen opgenomen en er wordt bezwaar gemaakt tot aan de Raad van State. Van de gemeente komt geen hulp, het plan ligt er, de details worden ingevuld en daarmee is de kous af.  Een aantal ambtenaren kan er fulltime mee aan de slag en wanneer zij om vijf uur (of waarschijnlijk eerder) weer naar huis gaan begint de onzekere arbeid van de getroffen burgers weer. 

En hoe het dan vervolgens ook afloopt: de inwoner blijft machteloos achter. Soms (meestal) ketst een plan af omdat de gemeente de eigen mogelijkheden overschat (zie Broederenklooster, verplaatsing Kermis) en soms lijkt een project nooit op te houden (sluiting bibliotheek Warnsveld, windturbines bij Eefde). Maar geen van deze uitkomsten herstelt het vertrouwen in de lokale overheid. 

Voorkom frustratie

De gemeente zou daarom terughoudender moeten zijn met wilde plannen. Daarnaast moeten realistische plannen eerst besproken worden met belanghebbenden en omwonenden in plaats van met de media. Uiteindelijk moet de gemeente niet bang zijn om plannen te laten varen. Dat voorkomt veel frustratie, onzekerheid en tijdsverspilling.