Venice Beach, Los Angeles. Het is 29 juli 2014 iets voor vijf uur in de ochtend. Ik ben op vakantie in het land waar ik altijd al een keer heen wilde. Met oortjes in luister ik naar de Amerikaanse radio, waar de grote ochtendshows bijna beginnen. De jetlag zorgt ervoor dat mijn passie voor radio goed tot z'n recht komt deze vakantie.  

Niet veel later wordt ook mijn vader wakker. We besluiten samen een ochtendwandeling te gaan maken en die af te sluiten bij een van de vele Starbucks-vestigingen in LA. Wat mij die ochtend opvalt zal me mijn hele leven bijblijven. Het is een diepgewortelde motivatie geworden om buiten te sporten. 

Het is nog geen half 6. Toen we het hotel uitliepen dacht ik dat we de enige op straat zouden zijn. Maar niks blijkt minder waar. Op het strand, op de boulevard en op de bekende pier zijn mensen aan het hardlopen. Anderen zijn aan het wandelen. En weer anderen maken gebruik van de vele sportvelden die er zijn. Op Venice Beach is er namelijk volop gelegenheid om te sporten. Mini-sportscholen in de buitenlucht zijn gratis toegankelijk. 

Een van de redenen dat ik nooit van sport hield is dat het altijd in de avonduren plaatsvindt. Ik wil dan op de bank zitten. De routines van de inwoners van Los Angeles spraken mij meer aan. Vroeg de wekker zetten en dan sporten. Het liefst buiten. Fastforward naar 2024, tien jaar na die vakantie. De lente staat voor de deur. Mijn wekker gaat al een aantal weken elke ochtend om 5 uur. Wanneer de temperatuur boven het vriespunt uitkomt ga ik naar buiten toe. Rond half 6 loop ik met mijn hond door Zutphen, een rondje van 30 of 40 minuten. 

Het liefste zou ik daarna naar een buiten-gym gaan. Maar die zijn er niet in Zutphen. En de combinatie donker en frisse temperaturen zou het ook niet heel aantrekkelijk maken. Daarom spring ik een aantal dagen in de week - na die ochtendwandeling - op de fiets naar de sportschool. Eentje die 24 uur per dag open is. Daar zijn altijd mensen al fanatiek in de weer. Ik heb veel respect voor ze. Maar toch bekruipt mij altijd het gevoel dat ik al een voorsprong heb.

Vele ochtendsporters rollen hun bed uit, stappen de auto in en gaan naar de gym. Ik heb al een ruim half uur frisse buitenlucht ingeademd. Dit zorgt voor een rustige start van de dag. Je hoort de vogels, ziet het langzaam lichter worden en komt alleen een krantenbezorger tegen. 

Ga naar buiten deze lente. Combineer je sportschool schema met een aantal workouts in de buitenlucht. Dit kunnen wandelingen zijn. Je kunt ook hardlopen, fietsen of zelfs een duik nemen in de koude Berkel. Mijn motto is altijd: een workout in de buitenlucht telt dubbel.