Lang verwacht en toch nog gekomen, de winter! Weliswaar een beetje te laat naar mijn smaak, liever met de kerst maar toch.... Facebook ontploft opeens bij de eerste vriesdag of nacht met de vraag naar schaatsen. Ijsmeesters haasten zich om toch maar weer de eerste ijsbaan klaar te hebben. Word het Arnhem dit jaar?

Helaas zo las ik hedenochtend, het vroor niet hard genoeg. Hoe anders was dat vroeger toen je nog "echte"winters had. Hoge sneeuw en vrieskou waren geen uitzondering. Hoe anders is dat tegenwoordig met onze kwakkelwinters en een zomer die wel herfst lijkt. De natuur s in de war zeg ik dan altijd maar tegen mijn kinderen. Ik verlang wel erg weer naar die lekkere koude winters waar de ijsbloemen op je ramen stonden.

Lekker schaatsen en soms het openbare leven ff plat door de sneeuw of omdat het te glad was. ff helemaal terug naar niets! Lekker ouderwets genieten. Ik vraag mij vaak af of mensen nog wel weten hoe je geniet? Met onze 24 uurs economie en de slechtere weersomstandigheden is het vaak huilen met de pet op. Waar vroeger alles dicht was met de feestdagen b.v. zijn de winkels nu gewoon open. Waar is het respect en de rust van een feestdag gebleven denk ik dan? We kunnen toch wel een dagje zonder? Er gaan geen mensen dood omdat de supermarkt een dagje niet open gaat.

Je gaat ook echt niet dood van dat ene dagje niet werken maar in plaats daarvan met je kids van de weinige sneeuw die we rijk zijn gaat genieten. Ik kan het mij nog zo heugen, lekker schaatsen op de grote gracht of achter op de Mars in het weiland bij mijn opa. Met zijn allen op de schaats en af en toe ff naar huis opwarmen met warme chocolademelk. Supertijd en wat hebben we genoten. Elfstedentocht op de tv en gaan maar. Als ik de elfstedentocht benoem bij mijn kinderen zoals laatst met de herhaling op de tv op de achtergrond kijken ze mij verbaasd aan. Elfstedentocht? Wat is dat? Geduldig leg ik dan uit dat het een tocht door Friesland was die echt de tocht der tochten werd genoemd. Mijn zoon die nog wel een beetje meegeniet met mij van het "oude"vraagt dan, komt dat ooit nog eens? Hmmm komt dat ooit nog eens? Als ik heel eerlijk ben dan zou mijn antwoord nee moeten zijn. Maar, diep in mijn hart blijf ik ieder jaar toch weer hopen op die witte kerst en de "echte"winter vol van sneeuw en ijspret.