Opnieuw verscheen er een rapport waarin wordt geconcludeerd dat Nederland ‘bevrijd’ moet worden van agrarische activitieiten. Sommigen vertellen erover in eufemistische bewoordingen: er zal altijd landbouw blijven, maar dan veel extensiever.

In Nederland hebben we de productiefste landbouw ter wereld en we hebben voor iedereen voldoende en betaalbaar voedsel. Beseffen we wel wat we aan het doen zijn met die verdrijving?

Ondanks onze eigen luxe positie schijnt er wereldwijd een voedselvoorraad te zijn van slechts ongeveer 72 dagen. Dat zijn gewassen die op het land staan plus al het voedsel dat ligt opgeslagen, onder andere in koelhuizen. Denk het je eens in; een lange periode van droogte, waardoor complete oogsten mislukken. Ook in Nederland is dat geen ondenkbaar scenario meer, dat leerden we de voorbije drie jaren. Overkomt het ons, dan zijn er nog maar tien weken te gaan todat alles op is. Naties zullen elkaar bevechten om de laatste blikken soep. Wereldwijd lopen we langs de afgrond, het evenwicht is wankel en we kunnen zomaar het ravijn induvelen om er nooit meer uit te komen.

"Bestuur en politiek zijn bezig de landbouw in ons land te verkwanselen"

Droogte zoals nu gaande is in Canada of sprinkhanenplagen zoals in West Afrika en Azië zijn een enorme bedreiging voor de voedselzekerheid. We kunnen er hier zo maar mee te maken krijgen. Ondertussen zetten wij vruchtbare landbouwgrond onder zout water!

De anti-landbouwlobby in ons land wil ons doen geloven dat het mogelijk is de wereld te redden door Voedselkenniscentrum Nederland de nek om te draaien. Bestuur en politiek zijn bezig de landbouw in ons land te verkwanselen en op een enkeling na horen we niemand de alarmbel luiden over slechts enkele weken voorraad.

We lijken echt te denken dat halvering van de landbouw zonder gevolgen voor ons bord avondeten tot stand kan worden gebracht. Wordt wakker zou ik zeggen. Wat is belangrijker: betrouwbaar en betaalbaar eten op tafel of de bouw van energieverslindende datacenters van multinationale bedrijven en vliegvelden voor vakantiegangers? Er zijn keuzes te maken.

Ik vrees dat de reactie pas komt als de schappen in onze winkels leeg zijn en wij voor een brood en een kilo aardappelen uren in de rij moeten staan; in onzekerheid of het aanbod veilig is geproduceerd, want daar wordt doorgaans niet meer op gelet bij ernstige schaarste. Regeren is vooruitzien, dat was altijd een populaire kreet. Die is inmiddels geërodeerd tot niets. Niemand lijkt het nog te kunnen: dat vooruitzien.