Afgelopen week had ik de grote pech dat de NS een flinke storing had tussen Nijmegen en Zutphen. Gelukkig gaan er een aantal bussen naar Arnhem. Dus ik pak wel de bus. De bus is nog niet vol wanneer ik instap, maar binnen 1 minuut wordt het ineens wel heel erg druk! Alle zitplaatsen zijn bezet en in het gangpad staan ze schouder aan schouder, de buschauffeur vraagt of iedereen nog wat verder naar achter kan gaan, zodat er nog wat mensen bij kunnen. 

Daar zit ik met mijn schijnveilige mondkapje op in de bus, die meer mensen bevat dan volgens mij in zo’n kleine ruimte mogen. De ramen zijn binnen 2 sec beslagen en ik kijk mijn buurvrouw aan en zeg vol sarcasme: gelukkig hebben we een mondkapje voor. Ze begint vreselijk te lachen. Ja, corona kan niet door ons katoenen doekje. Terwijl ik in deze overvolle bus zit, vraag ik mij af waarom mensen zo angstig zijn wanneer ze de stad in lopen, in de buitenlucht en zien dat het druk is.

Ik vraag mij af waarom dit wel mag in het openbaar vervoer, maar de horeca niet open mag. Ik kijk naar de mondkapjes, de meeste zien er ongelooflijk gebruikt uit, ik denk dat de meeste al wel 100 keer op en af zijn geweest, zonder gewassen te worden of vervangen. Hier hoest een man, daar niest een vrouw, er staat natuurlijk geen raam open en we zitten met het dubbele aan mensen in de bus dan dat er zitplaatsen zijn. Een uur lang! Een oudere dame stapt in en zegt: dit is een corona bus, en kijkt angstig naar de menigte, maar gaat wel mee, een jonge vrouw stapt niet in, zij wacht toch liever op de volgende bus.

"Zij wacht toch liever op de volgende bus"

Wanneer wij eindelijk in Arnhem aankomen, stap ik uit, zet een schoon mondkapje op, en krijg ik ineens de kriebels van het idee dat er nu wel heel veel viezigheid op zou kunnen zitten wat ik vol aan het inademen ben. De bus naar mijn dorp is gelukkig niet druk, ik vraag aan de buschauffeur of het wel mag om meer mensen dan zitplaatsen mee te nemen. Ja, dat mag.

Oké, ik ben verbaasd, we zijn dus volledig in paniek als er 6 mensen in de winkel zijn, we raken van slag als kinderen op scholen zijn. We hebben de horeca dichtzitten omdat we bang zijn dat mensen te dicht bij elkaar komen. Maar in het openbaarvervoer mag je dus als een sardine in een blikje worden vervoerd, en zijn we veilig door een lapje katoen voor ons gezicht. Natuurlijk!  

Ja, ik bleef ook zitten in deze bus, ik wou gewoon naar huis. Maar uitstappen was ook niet meer makkelijk, want hij was zo vol gepropt dat eerst iedereen eruit moet voor je eruit kon. Heel even dacht ik hoe krom onze maatregelen zijn, mondkapjes die schijnveilig zijn, te veel mensen in 1 bus, maar de horeca naar de klote, waar zijn wij mee bezig?