Ik herinner mij het sinterklaasfeest uit mijn kinderjaren als iets intiems. Op 4 of 5 december werd er op de buitendeur gebeukt, waarvan wij schrokken. Op de stoep stond een zak met verrassingen. Het 'heerlijk avondje' dat volgde was er één van dolle pret. De buit werd eerlijk verdeeld en na afloop werd in de donkere buitenlucht dankbaarheid bezongen, hopende dat de knecht stiekem meeluisterde: "Dank u Sinterklaasje." Het was allemaal onschuldig en het duurde maar één avond in een jaar.

Sinterklaas is inmiddels in ons land gearriveerd, al ver voor zijn verjaardag kondigt hij zich aan met veel bombarie. Voor hem is een heus paleis gereserveerd. In Soestdijk heeft hij zijn intrek genomen in de bungalow van onze voormalige Koningin. Op de eerste dag al werd hem een defilé aangeboden. Afgekeken van Juliana. Jaarlijks stroomden op 30 april vanuit het hele land de mensen toe. Schuifelend in lange rijen kwamen zij hun felicitaties en cadeaus aanbieden. Dezelfde beelden werden ons nu van het eerbetoon aan Sint getoond op televisie. Het was een bonte stoet die voorbij kwam, van burgemeesters, zogenaamd bekende Nederlanders, carnavalsgedoe en langste krenteweggen. Hier en daar een plukje kinderen, voor wie het feest van 5 december eigenlijk is bedoeld. Volwassenen, heel veel volwassenen vonden het een prachtige intocht, in journaals kweelden zij nog lang na. Fijn dat ze allemaal genieten, dacht ik!

En toch, was het niet gewoon een afspiegeling van wat er al jaren gaande is rond Sint en zijn knechten? Het zijn vooral ouders en ouderen die zich druk maken over uiterlijk vertoon, met spanning die wordt opgedrongen aan hun kroost, dat wekenlang slecht slapen tot gevolg heeft. Kunnen we het niet weer wat kleiner maken? Dichterbij houden en in huiselijke kring de eenvoud koesteren. Om dat te beproeven zijn we in een uitgelezen jaar beland, we zullen wel moeten. Hopelijk gaat dat voor de toekomst wat opleveren.

"Kom op zeg, doe normaal!"

Volwassenen die Sinterklaas overdreven serieus aanprijzen komen mij nogal koddig over. Het werkt op de lachspieren, soms van ergernis. Kom op zeg, doe normaal! Sommigen zitten zo vast in hun traditie dat zij anderen bestrijden, die verandering willen of juist niet. De andersdenkende wordt met het zwaard bevochten. Twee kampen staan tegenover elkaar met opvattingen die ver af staan van het gedachtegoed van de Goedheiligman. Dat staat namelijk dichtbij de kerstslogan 'vrede op aarde'.