Televisieprogramma’s werden de voorbije weken, en de komende tijd vast ook nog, beheerst door Verkiezingen in Amerika. Ik heb vaak betoogd dat ik zelf wel een oordeel kan vellen aan de hand van wat ik waarneem en van directbetrokkenen hoor. Ik moet bekennen dat het in het gevalletje Amerika niet meevalt. Gelukkig zijn er deskundige duiders die veel van de samenleving en de krachten aldaar weten.

Voor mij, en ik denk voor de gemiddelde Nederlander, was het een strijd van moddergooien in plaats van argumenteren over de inhoud van beleid. In ons land zien we helaas kopieergedrag. Mijn gedachten gingen regelmatig richting het modderbad van ‘zwientje tikken’ in Luttenberg. Kenmerkend verschil; in Luttenberg wordt erbij gelachen en verlies moeiteloos geaccepteerd. Hoe serieus het er in de States aan toe gaat blijkt uit enkele analyses die een Burgeroorlog niet uitsluiten. Een bondgenoot dreigt weg te zakken in het moeras. Hopelijk keert het gezond verstand op tijd terug, want we zijn nauw verbonden: economie, familiebanden, nieuwe wereldorde, noem maar op.

Ook in ons land zijn er veranderingen gaande, zij het minder luidruchtig dan aan de overkant van de Oceaan. Eindelijk waren er weer eens schaatswedstrijden in Thialf, zonder publiek maar wel op televisie. De grootste schaatser aller tijden, Sven Kramer, kon sportief niet brengen wat wij van hem verwachten. De aflossing van de wacht is aanstaande. Dat bracht reuring teweeg, maar is niet erg, talenten genoeg. Als Sven spreekt over hoe het verder moet met zijn sport, en sport in het algemeen, in deze rare tijd, dan hoor ik een geboren leider. Een man met een koers voor ogen naar wie men wil luisteren. Een man die geen onzin praat, ergens voor staat, de problemen benoemt, de beperkingen ziet en daar niet omheen draait of voor wegloopt.

"...dan hoor ik een geboren leider"

Datzelfde zag en hoorde ik op zondag ook tijdens een interview met politicus Pieter Omtzigt; betrokken, terzake deskundig, vinger op de zere plek, oplossingen aandragend, geen grote woorden, constructief van a tot z. Uitblinkend in zijn betoog over de verhouding tussen overheid en burger.

Deze beide heren zijn niet de meest spectaculaire sprekers. Oneliners zijn voor hen uit den boze, net als opvallende schoentjes. Als burger, zonder politieke binding, wens ik een leider van het kaliber dat zij ten toon spreiden. Zolang debatten worden beslecht met elkaar door de drek sleuren vrees ik dat we lang moeten wachten.