Naar het schijnt leg ik nog wel eens een bepaald soort humor in mijn uitspraken die niet door iedereen wordt begrepen. Zelf heb ik dat niet eens altijd door. Voordat ik een grapje maak heb ik daar zelf vaak al de nodige interne lol om gehad, maar vaak flapt het er ook spontaan uit. Ik begrijp dus ook nooit dat een ander de luchtigheid ervan niet snapt. Doe er wat mee als het je past en haal de schouders erover op als je er niet mee uit de voeten kunt. Humor heeft wat mij betreft maar één grens; je mag een mens er nooit persoonlijk mee kwetsen. Zelf houd ik van de subtiele grap, onderbroekenlol is aan mij niet besteed.

In mijn columns heb ik het al eens gehad over klussen dat buren, familie en  en vrienden samen doen. Of beter gezegd: deden. Je merkt er tegenwoordig minder van dan pakweg veertig of vijftig jaar geleden toen mensen samen complete huizen bouwden. Sporadisch gebeurt het nog, die onderlinge hulp, en humor zet soms aan tot een mooie samenwerking.

Na een weekje campinggenot tijdens de mooie nazomer werden we bij thuiskomst verrast vanwege werkzaamheden aan onze schuur. Het houtwerk was geschuurd, geplamuurd en klaar voor een nieuwe laag verf. Een klus waar we zelf al een tijdje tegenop zagen. We keken er wel gek van op, omdat we geen van beiden een opdracht hadden verstrekt. Eerst dachten we aan een schilder die de verkeerde schuur langs het achterpad onder handen had genomen. Het duurde even voor we er achter waren wie ons verraste. Het was onze buurman. Op mijn vraag waarom, vertelde hij dat ik erom had gevraagd. Ik herinnerde mij niets.

"Het was onze buurman"

Ergens diep in de vorige winter, vertelde de buurman, heeft hij geopperd in het komende jaar de zijde van onze schuur, die aan zijn tuin grenst en door zijn struiken was aangetast, te herstellen. Daarop schijn ik gezegd te hebben: “Neem dan de rest ook even mee.” Mijn geheugen liet me in de steek, maar de uitleg riep herkenning op.

Een olijke opmerking werd in dit geval niet als grap gezien maar serieus opgevat en dat pakte goed uit. Oude tijden herleefden zou je kunnen zeggen. Om het serieus te houden; dit stukje had ook kunnen gaan over het onderscheid tussen een goede buur en een verre vriend.