Snelle fietsroute
Joop Hekkelman.

Snelle fietsroute

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

De infra-structurele verbindingen tussen Deventer en Zutphen staat met regelmaat in de belangstelling. Telkens plopt er iets op waardoor de gemoederen hoog oplopen. Jaren geleden was het de Noordtak van de Betuwelijn die de mensen in de benen bracht en nog steeds vraagt de onveilige N348 aandacht. Sinds kort is daar de voorgenomen aanleg van de snelle fietsroute tussen beide Hanzesteden bijgekomen.

De N348 is een vervolgverhaal waar al vele decennia over wordt gesproken. Eefde is inmiddels verlost van stinkende files in de bebouwde kom. Nu de maximum snelheid op de rest van het traject nog terugbrengen naar 60 kilometer per uur en het begint op een veilige weg te lijken. De gemeente Zutphen schijnt tegen te zijn, uit angst dat het vrachtvervoer te traag de stad verlaat.

De nieuwste discussie gaat over een fietsroute, snelle e-bikers en gezinsbakfietsen vragen meer ruimte. Het voorkeurstraject vanaf dorp Gorssel richting Zutphen levert protesten op. Men vreest onveilige toestanden en ongelukken in de buurtschap Eesterhoek. Kijkend naar de eerste kilometer dan klinkt die weerstand niet onlogisch.

Een korte analyse. Het begint met een parkeerplaats en afslag naar de begraafplaats in de onmiddellijke nabijheid van twee boerderijen met uitritten voor tractoren. Even verderop staat de molen, met boekenverkoop, wat het hele jaar door veel lokaal fietsverkeer en wandelaars oplevert. Daarnaast bevindt zich een loonbedrijf, wiens machines nagenoeg de volledige breedte van de weg innemen als zij uitrukken. Bij het kruispunt waar de route richting Zutphen gaat vinden we een fruitbedrijf met verkoop op eigen terrein.

Allemaal activiteiten die voortkomen uit oorspronkelijke agrarische bedrijvigheid ter plaatse. Een inter-stedelijke snelle fietsroute, juist op die plek zal het karakter van die buurt onherstelbaar aantasten. Landbouwverkeer, lokale cyclisten en wandelaars samenvoegen met haastige fietsers, die met hoge snelheid onderweg zijn van stad naar stad, is vragen om ongelukken.   

We leven in een tijd dat spreken over ‘de oudste rechten’ niet ‘in’ is. Toch kan dat hier wel eens op zijn plaats zijn. Ondernemers die al vele jaren hun brood verdienen in dit stukje buitengebied verdienen bescherming tegen onomkeerbare besluiten die ongevraagde risico’s meebrengen. Ligt de route er éénmaal dan zullen rechten op basis van het oudste gebruik niets waard zijn. Er is een flinke portie gezond boerenverstand nodig om tot een eerlijk besluit te komen en er zijn alternatieven waarbij verkeersstromen elkaar niet raken. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, zou ik denken.  

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.