Afgelopen tijd was de Hoofdeconoom van het Centraal Bureau voor de Statistieken, Peter Hein van Mulligen, een aantal keren op televisie. De man heeft een boek geschreven over de mythes omtrent ons collectieve gevoel.

Op grond van de kille cijfers doen we het volgens de auteur met ons allen beter dan wij zelf denken of willen denken. De titel van het boek is: Met ons gaat het nog altijd goed. Elk nieuwsprogramma wilde de man hebben om zijn analyses toe te lichten. Dat is op zichzelf al een enorme opsteker, want door de bank genomen zeuren programmamakers liever dagenlang door over negatieve berichten. Welk doel zij daarbij voor ogen hebben is niet altijd duidelijk. Positieve berichten scoren doorgaans weinig tekst en uitzendminuten.

Van Mulligen betoogt dat op basis van wat wij via de media vernemen een mening wordt gevormd die niet overeenkomt met de waarheid. Bijvoorbeeld de berichten over toegenomen geweld. De nationale politie wil ons doen geloven dat daarvan sprake is. Via een veelheid van mediakanalen wordt elkaar nagezegd, zonder zelf onderzoek te doen, en wij allen geloven dat het waar is, omdat we zo’n bericht in overvloed meekrijgen. Van Mulligen legt op basis van objectieve metingen uit dat het niet klopt.

"Hij noemt moeiteloos een aantal wereldschokkende voorvallen"

De vragen die de man krijgt zijn doorspekt met korte termijn drama. Hij noemt moeiteloos een aantal wereldschokkende voorvallen op die we te boven zijn gekomen. Om die reden kwalificeert hij de huidige economische tegenslag als een incident in de tijd. 

Als ik hem goed begrijp kijken wij teveel naar wat ons gisteren overkwam en hebben we ongegronde angst voor de dag van morgen. Hij voegt er aan toe dat hij over het collectief praat en elk individueel geval kan afwijken. Op meer maatschappelijke vlakken veegt hij de vloer aan met algemene gedachten die vastzitten in onze hoofden.

Zou het kunnen zijn dat we onszelf van alles laten aanpraten uit angst voor teleurstellingen? Of daarover in het boek wat wordt gezegd weet ik nog niet, zal het eerst moeten lezen. Teleurstelling kwam vorige week ook te sprake tijdens een interview met een hoogbejaarde vrouw. Op de vraag waar het om draait in het leven als je gelukkig oud wilt worden antwoordde zij: kunnen omgaan met tegenslagen. 

Als we die levenswijsheid samenvoegen met de statistieken van Van Mulligen, dan moet het volgens mij in orde komen met ons collectieve zelfbeeld.