De maatregels zullen voorlopig nog wel even aanhouden, de wereld om ons heen is hierdoor ook kleiner geworden. In elk geval voor de mensen die thuiswerken, of wie niet naar het werk hoeft te gaan om welke reden dan ook. De zorgen lopen bij velen op, maar gelijktijdig is er wel een berusting gekomen dat wij nu voorlopig in een 1,5 meter maatschappij zullen verkeren.

Binnen de 1,5 meter worden wij ook behoorlijk creatief, zo wandelen wij elke dag even naar mijn schoonouders, waar wij een kort praatje maken, de boodschappen brengen en even kijken of alles nog goed gaat bij hen. De postbezorger is ook drukker dan ooit, vele kaarten worden gestuurd omdat een fysiek kaartje toch leuker is dan een digitaal kaartje sturen. Vooral voor de ouderen is dit leuker en dus sturen wij weer massaal een kaartje. Net als de wc papier, handzeep en meel, zijn bij ons ook de wenskaarten aardig uitverkocht.

"Het is eigenlijk niet meer humaan te noemen"

Nu zijn onze ouders nog met zijn tweetjes, maar de ouderen die echt geïsoleerd worden, daar is deze periode vreselijk voor. Het is eigenlijk niet meer humaan te noemen, ouderen in verpleeghuizen, waar het personeel onbeschermd rondloopt, en angst heeft om besmet te worden. Toch zijn het de ouderen waar al 4 weken niemand meer komt niet de besmettingsbron, maar het verzorgend personeel die nog wel buiten komen. Onbeschermd staan ze aan het bed van ouderen die veel zorg nodig hebben. Dat er nu zoveel corona in verzorghuizen wordt geconstateerd, heeft alles te maken met besmetting die de verpleegkundige heeft opgelopen.

Ik moet steeds denken aan de woorden van Rutte die het had over het beschermen van de ouderen en de zwakkeren, maar die zijn door het gebrek aan mondkapjes, schorten en handschoenen dus vogelvrij verklaard. Het virus slaat in sommige verzorgingshuizen dan ook als een dolle om zich heen. De verpleegkundigen moesten ook doorwerken als ze ziek waren, behalve als zij koorts kregen. Deze maatregel vond ik al erg raar, natuurlijk bij gebrek aan verpleegkundigen snap ik wel dat deze niet bij één niesbui en een snottebel thuis kunnen blijven zitten. Maar toch onbeschermd aan het werk moeten gaan, erg onwenselijk lijkt mij.

In de zorg kan je tenslotte geen afstand houden, iemand wassen lukt nu eenmaal niet met anderhalve meter ertussen. Er gaat gelukkig ook veel wel goed, maar ik betreur de sociale afstand voor velen wel. Mensen hebben een arm om zich heen nodig, een knuffel op zijn tijd. Alleen de hele dag op je kamer zitten, daar worden mensen depressief van, zo wil niemand toch zijn oude dag verslijten? Zo wil niemand dat zijn gehandicapte kind opgesloten zit. Maar deze sociale afstand maatregelen zullen niet voorbij zijn op 28 april. Dit gaat nog wel even duren, ik vrees veel meer doden door eenzaamheid, dan door corona. Want mogen wij weer op visite bij de ouderen in de verzorgingshuizen? Of blijven zij een jaar lang opgesloten zitten op kamertje?