De dagen rond de jaarwisseling worden letterlijk gebruikt om rommel op te ruimen. In de milieustraat staat een file om spullen te dumpen die niet meer bruikbaar zijn. Steeds meer beseffen we dat veel van wat wij als onbruikbare rommel kwalificeren voor een ander nog waarde heeft. Bij de kringloopwinkel is daarvoor een innamepunt ingericht. Niet overal nemen ze zo maar alle goederen aan. Bij sommigen wordt de aangeboden waar kritisch bekeken en beoordeeld op verkoopbaarheid. Omzetsnelheid blijkt ook in de kringloopbranche een belangrijk kengetal. Staat die gedachte niet haaks op datgene wat deze handel bestaansrecht geeft? Gelukkig zijn er ook die alles accepteren. Zij hebben zelfs een reparatieafdeling om spullen op te knappen. Het echte recyclen, zeg maar. In Deventer staat zo’n bedrijf, waar ik bij voorkeur de door ons afgedankte spulletjes aflever. Nooit gedoe, de mensen zijn er vriendelijk en er is een goeie logistiek, je bent er snel weer weg.

"Wat doe ik verkeerd?"

Tussen Kerst en Oudjaarsdag bracht ik nog wat rommel weg, een autostoeltje waar de kleinkinderen inmiddels zijn uitgegroeid. Het is er druk, deze keer betekent dat aansluiten in de rij. Het uitladen gaat mijn voorgangers niet handig af, dat duurt langer dan ik verwacht. Ik stap uit om wat voorwerk te doen en straks sneller weg te zijn, is ook aardig voor het wachtende volk dat achter me staat. Meteen klinkt de claxon en knipperen de lichten van een rode Volvo. Wat doe ik verkeerd? Het blijkt een bekende te zijn uit mijn dorp, die me van zijn aanwezigheid laat weten. Het zonnetje schijnt en vóór ons neemt men de tijd, wij nemen de gelegenheid om een praatje te maken. Na bespreking van onze ’koopwaar’ en een suggestieve grap over de vulling van de kinderstoel kunnen we doorrijden. “Schrijf volgende week maar een stukje over dit moment”, hoor ik roepen, net voordat hij de deur dichttrekt. 

Rommel afgeven bij een kringloopzaak kunnen wij niet zonder ook nog even binnen rond te struinen, kijken of er iets aantrekkelijks te vinden is. Het lukt, puntgaaf serviesgoed inclusief een theepot, ‘die zo gezellig staat op tafel’. De 12,70 euro die we achterlaten is alleszins de moeite waard. In de kringloopwinkel komt de kunst van leven tot uiting: verlossing van wat in de weg zit, ontmoeting, hergebruik, beloftes nakomen. De goede voornemens liggen er voor het oprapen.