De rollade van mijn moeder, de kunstkerstboom, gezellig samenzijn met familie en de start van de Top 2000; uiteraard met Bohemian Rhapsody en Hotel California op plek één en twee. All I want for Christmas! Heerlijk! Waarom? Het hoort bij Kerst en Oud en Nieuw. Het is traditie. Maar wat zijn tradities precies? December staat er bol van. Sinterklaas, Kerst, de Top 2000, Serious Request, vuurwerk, vreugdevuren, Champagne, goede voornemens, enzoverder. De lijst is enorm. Dé maand dus, om daar eens bij stil te staan. 

In januari stop ik met drinken, ga ik meer bewegen, minder werken en meer genieten. In februari loop ik met een volle tas naar de glasbak, liggen mijn hardloopschoenen alweer op zolder en ben ik geen minuut minder gaan werken. Ook dat is inmiddels traditie. En toch doe ik het ieder jaar opnieuw. Waarom? Gewoon, omdat het traditie is. Zo gaat dat met tradities. We doen iets; niet vanwege het objectieve nut, doel of voordeel. Nee, we doen het omdat we het ieder jaar zo doen. De rollade van mijn moeder is lekker, maar ongetwijfeld niet het lekkerste Kerstgerecht. ‘All I want for Christmas’ een leuk liedje, maar er zijn vast en zeker mooiere kerstliedjes. En een ranglijst van de 'beste' liedjes allertijden is, op zijn zachts gezegd, onmogelijk. Toch zou ik het niet willen missen: de rollade van mijn moeder, Mariah en de Top 2000. Het zijn nu eenmaal tradities.

"Een familie zonder tradities geen familie"

Maar wat is een traditie? In feite is het niets meer dan een oude gewoonte. Een gewoonte van een groep mensen; vaak overgedragen van generatie op generatie. Tradities hebben echter wel degelijk een belangrijke maatschappelijke functie. Het is een sociaal bindmiddel. Een samenleving zonder tradities is geen samenleving. Een familie zonder tradities geen familie. We hebben tradities nodig. Niet voor niets maken volwassen mannen al jaren ruzie over de subtiele gedaanteveranderingen van zwarte Piet. Niet voor niets rommelt het in Den Haag al maanden vanwege (ontbrekende) vreugdevuren. Ja, de gemoederen lopen hoog op wanneer het over tradities gaat. Vorige week wilde mijn vriendin de Kerstrollade ter discussie stellen. Daar heb ik nog net op tijd een stokje voor kunnen steken. Voor je het weet gaat ook mijn familie rollebollend over straat.

Niettemin zijn, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, tradities niet statisch. Ze veranderen over de jaren; vaak langzaam en meestal onopgemerkt. Wij aten niet altijd rollade bij het Kerstdiner. Mijn ouders draaide, in mijn vroege jeugd, geen All I want for Christmas op Kerstavond. En voor 1999 was Bohemian Rhapsody niet het 'beste' lied allertijden. Waarom niet? Simpel, wij (mijn broertje en ik) lustten geen rollade, All I want for Christmas was nog niet geschreven en de Top 2000 bestond nog niet. Tradities ontstaan, veranderen en verdwijnen soms. Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd gaan. De inhoud van een traditie is niet belangrijk. Dat het iets gezamenlijks is; iets dat we samen delen des te meer. 

Kerst vier ik ook dit jaar traditiegetrouw. Op Tweede Kerstdag eten wij rollade bij mijn ouders, tussen Kerst en Nieuwjaar luisteren we naar radio 2 en op Kerstavond knalt Mariah Carrey gewoon weer uit de speakers. Dit had, zonder afbreuk te doen aan traditie, net zo goed iets anders kunnen zijn. Beef Wellington op Tweede Kerstdag, radio 10 tussen Kerst en Nieuwjaar en Send Me An Angel van Gerard op Kerstavond bijvoorbeeld. Nou ja, dat laatste? Laat ik niet overdrijven. Ook uw verbeeldingskracht kent immers grenzen. Maar, u begrijpt mijn punt.

Ik wens u een hele fijne (traditionele) Kerst.

Advertentie