Uitvaartverzekering
Tryfena van Huenen-Notten.

Uitvaartverzekering

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Yarden heeft er een rommeltje van gemaakt, dat konden wij afgelopen dinsdag horen in het journaal. Ook al dacht ik dat alles goed geregeld was, omdat ik in 2013 mijn polis up-to-date had laten maken, blijkt nu dat Yarden dit niet rechtsgeldig heeft gedaan. Helaas mijn polis behoort nu tot de selecte groep die geen toereikende polis blijkt te hebben.

Bij Yarden werken hele slimme mensen die een brief hebben opgesteld, daarin gaven ze ook wat ideeën wat je zou kunnen doen. Je kan gaan sparen. Nou, ik denk niet dat ik daar zelf op was gekomen. Natuurlijk kan ik gaan sparen, maar ik heb mij laten verzekeren zodat ik mijn spaargeld aan andere dingen kan uitgeven. Aangezien ik niet mijn einddatum heb meegekregen bij de geboorte, is het vrij onzeker wanneer ik er tussen uit piep. Het zou maar zo ineens morgen kunnen zijn, maar ik kan ook in 2064 nog rondlopen, dat weten we dus niet. Omdat ik niet weet wanneer ik ga, leek mij het dus handig om een uitvaartverzekering te nemen, dan staan mijn nabestaanden niet straks voor hoge kosten. Mocht mijn uiterste datum sneller zijn dat ik hoop.

Nog zo’n briljante tip, u kunt ook niks doen. Daar is echt goed over na gedacht. Je laat gewoon de boel de boel, na je dood maak je het toch niet meer mee, die rekening kunnen ze toch niet meer bij je verhalen. Boeiend! Ja, dat kan ook.

"Doodgaan is niet gratis!"

Doodgaan is niet gratis! En wie dat gaat betalen, dat is dan voor de levende een probleem.

Best wel vervelend,  je moet je overal en voor alles zo’n beetje verzekeren, maar wanneer puntje en paaltje bij elkaar komen, dan kan het maar zo zijn dat je de boel niet goed voor elkaar hebt.

Je hele leven betaal je en dan na je dood, moet er geld bij toe. Ja, het leven is één grote kostenpost. Maar als ik dood ben, doen mij de kiezen niet meer zeer; alleen om mijn nabestaanden met de kosten te laten zitten?

Maar goed, nu moet ik dus weer gaan nadenken over mijn minst populaire onderwerp, wat wil ik dat er na mijn dood met mij gebeurt en wie gaat dat betalen. Niet dat ik bang ben voor de dood, maar om er nou zo vreselijk lang bij stil te staan. Tegen die tijd hoef ik niet in het middelpunt van de belangstelling te liggen, wel nee. Dat maak ik zelf toch niet meer mee!

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.