Over de tafel kruipt een spinnetje. De helft van de aanzittenden schuift angstig de stoel naar achteren. Eén van hen vraagt of iemand het beestje kan doodslaan. De groep tafelgenoten bestaat uit angstigen en moedigen. Dat levert verwijtende blikken op richting de vraagsteller. Er wordt fundamenteel verschillend gedacht over het uitroeien van datgene wat in de weg zit. De moedigen kijken met belangstelling hoe het spinnetje zijn weg vindt langs de structuren van het tafelkleed. De voor- en tegenstanders van bescherming kakelen luidruchtig om tot een vergelijk te komen over het lot van de zespoot. Eén van de moedigen wacht de uitkomst niet af. Het diertje wordt opgepakt en een eind verderop in de border tussen planten gezet. 

Een oud gezegde vertelt ons dat een spin die buiten het web kruipt regen voorspelt. Snel even de weerberichten gecheckt, de komende dagen blijft het droog. Wat is waarheid? Het spinnetje veroorzaakt een golf aan verhalen. De één getuigt van een diep gewortelde angst voor het beestje, een ander van zijn of haar sympathie. Iemand vertelt dat hij urenlang een spinnetje gadesloeg dat vanachter een plint zijn prooi, een vlieg, aan lange draden binnen hengelde om in zijn schuilplaats te verorberen. Het nut van de spin als insectenvanger wordt uitvoerig besproken.     

"Eén van de tafelgenoten steekt een betoog af over insecten die hij aantreft op een onnatuurlijke plek"

Komt in een gesprek dierenleed om de hoek komt kijken kun je erop wachten dat iemand zich opwerpt als beschermer. In dit geval van de vlieg. Eén van de tafelgenoten steekt een betoog af over insecten die hij aantreft op een onnatuurlijke plek. Hij pakt ze op en zet ze buiten. Doodslaan is een zonde omdat elk levend wezen een kringloopfunctie heeft. Dat een spin zijn prooi urenlang in haar web laat creperen en op satanische wijze aan een draadje laat bengelen, richting de dood, is dan weer de loop van de natuur. Het is maar net hoe je er tegenaan kijkt.

De insectenbeschermer wordt de vliegenfluisteraar genoemd. Collega’s die een vlieg willen meppen laten dat achterwege als hij in de buurt is. Zij kennen zijn principes over de bescherming van levend materiaal. Ooit bracht hij een dood gewaande ééndagsvlieg weer tot leven met een licht masserende aanraking. Dat maakte indruk en zijn bijnaam was gevestigd.

De schalkse glimlach aan het einde van zijn verhaal verraadde dat het deels was verzonnen. Wat maakt het uit, die bijnaam past hem wel.