Vuur
Joop Hekkelman.

Vuur

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Het voorbije weekend stond in het teken van afgelaste en aangepaste paasvuren. De toenemende droogte in combinatie met de straffe oostenwind werd te risicovol geacht om vuurtje te stoken. In mijn gemeente nam het bestuur het radicale besluit alle evenementen te verbieden. De brandstapels werden opgeruimd om stiekeme vuurtjestokers hun kans te ontnemen pyromaantje te spelen. Elders in de regio mocht het feest doorgaan met een stapel brandhout in klein formaat. Bij de oosterburen werden geen beperkingen opgelegd.

De maatregel van ons gemeentebestuur werd gerespecteerd door de verschillende organisaties van het ‘heilige‘ paasvuur. Minder was daarvan sprake bij het publiek. Van hen hoorde ik geluiden dat het beter was geweest elke paasbult afzonderlijk op risico te beoordelen. Die van hen stond in de meeste gevallen natuurlijk ver genoeg van bos en bebouwing! Daar zit hem nu net de kneep. Vuur, aangewakkerd door straffe wind, laat zich niet controleren.

Een beoordeling op basis van een paar theoretische criteria is onmogelijk. Daar is geen draaiboek voor te bedenken. Scheveningen rond de jaarwisseling heeft dat bewezen. Het is daarom wijs dat er maatregelen zijn getroffen. Volgend jaar een nieuwe poging.

In hetzelfde paasweekend ontstond net over de grens op Duits grondgebied een veenbrand. Op 80 kilometer afstand was de zwarte lucht in het Oosten zichtbaar. Dat deed me terugdenken aan 13 mei 2000, toen in Enschede op een mooie zaterdagmiddag een complete wijk afbrandde. Zwarter is de lucht in het Oosten nooit geweest en de gevolgen idem dito. 

"Oosterlingen klagen niet zo snel over anderen..."

In Amsterdam werd geklaagd over brandlucht, waarvan zij vermoedden dat die van de paasvuren kwam. Of dat zo is, of dat het de veenbrand was is niet duidelijk. Amsterdammers moeten niet zitten miepen over één dag per jaar dat de rest van het land een traditie viert. Natuurlijk ruiken ook wij de scherpe lucht. Maar van één zo’n een incidentje ga je heus niet dood. De fijnstof rond de ring A10 is 365 dagen per jaar aanwezig en de wind in ons land waait meestal onze kant op.

Oosterlingen klagen niet zo snel over anderen, mits die anderen van hun tradities afblijven. Het Paasvuur is er daar één van. Om veiligheidsredenen een keer afgelasten wordt geaccepteerd, maar volgend jaar zal er opnieuw worden gebouwd. Amsterdammers bereid je maar vast voor. Ramen dicht bij oostenwind! Tegenhouden gaat jullie niet lukken. Wij houden onze vuurtjes gaande, op een veilige manier. 

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.