Vooral in de trein kan je het vaak meemaken, mensen die bellen. Het is natuurlijk ook heel erg verleidelijk om in de trein even te bellen, vooral als je reis nog wel een poosje gaat duren. Het probleem van bellen in de trein, is dat er meer mensen omheen zitten die het gesprek mee kunnen luisteren. De beller waant zich meestal alleen in de coupe, de werkelijkheid is dat er meestal wel een aantal mensen zitten, vooral tijdens de spits.

Sommige mensen hebben ook nog van nature een harde stem, soms denk ik wel eens dat ze die telefoon compleet niet nodig hebben, 10 kilometer verderop kan men hen nog horen. De huis, tuin en keuken gesprekken zijn nog wel grappig om mee te luisteren. Vooral als een jong meisje tegen haar vriendin begint te giebelen over de stapavond en die éne geweldige jongen. Maar er zijn ook mensen die beroepsmatige gesprekken voeren in de trein. Dat is dus net iets waarvan ik denk, niet doen!

"Met een zorgverlener moet je een vertrouwensband opbouwen"

Van de week zat er een dame in de trein zo’n werkoverleg telefoontje te doen. Inmiddels weten nu een heleboel mensen dat zij werkt met autistische kinderen en dat één client van haar een zorggeval is, waarbij ook de ouders in twijfel zijn getrokken. Niet alleen noemde ze de plaats waar het kind geboren is en jaren heeft gewoond, ook de plaats waar het kind nu woont en de locatie van de school. Ook weten nu een coupe vol mensen de sekse van het kind. Kortom, niet zo moeilijk om erachter te gaan komen om wie het gaat. Als er iemand kwaadwillend zou zijn.

Ik vind dus echt dat dit niet kan! Met een zorgverlener moet je een vertrouwensband opbouwen. Zo’n zorgverlener moet zeker geen privacy gevoelige gesprekken in de trein gaan voeren. Ook al noem je geen namen, je geeft al gauw te veel informatie vrij. Ik zou het echt niet kunnen waarderen als ik erachter zou komen dat mijn huisarts zijn werkgesprekken in de trein zou voeren. Hoe zit dat eigenlijk met het beroepsgeheim? Is er geen richtlijn voor zorgverleners wat betreft werktelefoontjes in het openbaar? Ik vind het dus echt niet kunnen dat een zorgverlener een client telefonisch bespreekt in het openbaar.

Ook nadat iemand er iets van zei, bleef de dame in kwestie gewoon door bellen met haar collega. Beste mensen, ik begrijp echt wel dat het even prettig is om te bellen in de trein. Het is ook verleidelijk om te bellen, gewoon omdat het kan. Maar er zijn gesprekken, die hoe dan ook niet gevoerd kunnen worden in de trein. Er zijn gesprekken die horen echt thuis achter gesloten deuren. En dat telt dubbel zo hard voor zorgverleners!