Op weg naar een nieuw jaar
Joop Hekkelman.

Op weg naar een nieuw jaar

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Vorige week kreeg ik een opmerking van één van mijn kinderen. In één van mijn columns van de afgelopen periode was hem gebleken dat ik een conservatieve kantje in me heb. In ieder geval mijn eigen kinderen lezen mijn schrijfsels dus kritisch. 

De opmerking over conservatisme houdt me wel bezig. In de eerste plaats omdat ik zelf denk dat ik niet zit vastgeroest in nostalgische ideeën en gedachten uit mijn jeugd. Maar ja, we leven in een tijd dat de ene verandering nog niet is geland of de andere staat alweer op aanbreken. 

"Dat moordende tempo is voor mij en velen van mijn generatie een nieuw fenomeen"

Dat moordende tempo is voor mij en velen van mijn generatie een nieuw fenomeen. Bovendien ben ik niet van de soort die vandaag aan de kant gooit wat gisteren nieuw was. Dat is zonde, omdat je er op die manier geen herinnering aan overhoudt. Ik vermoed dat de opmerking over één van mijn columns daarop is gestoeld, blijkbaar schreef ik iets wat zij niet kennen en dat niet van mij werd verwacht.

Er ligt een onrustig jaar achter ons waarin ‘gele hesjes‘ oprukken vanuit Frankrijk. Het kan zo maar zijn dat er in 2019 ook bij ons een beweging op gang komt als in de zestiger jaren, zij het van een andere ideologische signatuur. Toen waren het de Franse studenten die de aanzet gaven tot veranderingen. Mensen willen om de zoveel jaren afscheid nemen van een gevestigde orde, net als toen. Nu lijkt de tegenstem andere lagen in de bevolking te mobiliseren. Minder intellectueel getint, maar niet minder belangrijk.

Massaal protest brengt vaak pas jaren later merkbare veranderingen teweeg. De verzuiling van maatschappij en politiek van 50 jaar geleden, welke millennial weet wat dat is, is in ons land volledig verdwenen. Waartoe een halve eeuw geleden de aanzet werd gegeven is nu werkelijkheid. Voor velen een zegen, anderen kijken met weemoed terug op een tijd waarin duidelijk was waar je bij hoorde.

Mijmeren over vroeger wil niet zeggen dat je per definitie behoudend bent. Mensen die verhalen vertelllen van toen, zonder daarbij de rug naar de toekomst te keren, doen zinvol werk. Zij zetten het een en ander in perspectief en maken duidelijk dat we niet meteen in paniek hoeven te schieten als een straat wordt gebarricadeerd. Mits we naar hun verhalen blijven luisteren, evenals naar de boodschap van de ‘gele hesjes’, kan 2019 best wat moois opleveren.       

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.