Autoluw

Autoluw

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Eddie, mijn buurman van een paar huizen verderop, peilt in de straat of er animo is om een extra drempel aan te laten leggen. Er komen namelijk regelmatig auto's flink hard langsdenderen, als sluiproute om een stoplicht te omzeilen. Dat levert nog wel eens gevaarlijke momenten op vanwege de spelende kinderen die de stoepen bevolken.

Vandaar dat Eddie – zelf vader van een kind van 2 en een van 0 – maar eens bij de gemeente informeerde of er autowerende maatregelen mogelijk zijn. De ambtenaren op het stadhuis denken als moderne overheid graag mee, maar willen wel dat er draagvlak is onder de straatgenoten. 

"Soms verlang ik terug naar een ouderwetse overheid"

Dat is simpeler gezegd dan gedaan. Minder auto's – daar is iedereen wel voorstander van. Maar wat hiertoe de beste maatregel is, is een tweede. Drempels zijn schijnmaatregelen, weet straatgenoot Hans. Ze zorgen voor extra trillingen en lawaai, terwijl automobilisten zich nu ook al niet inhouden bij de drempels die er al liggen. We zijn al een 30 km-zone, en dat helpt ook niets.

Bloembakken dan? Door het zigzaggen moet je dan wel afremmen. Maar ja, vreest schuin-overbuurvrouw Ida, straks gaan onze kinderen zich erachter verschuilen bij verstoppertje – levensgevaarlijk! Bovendien gaan bloembakken ten koste van het aantal parkeerplekken in de straat, benadrukt Rens – als voormalig VVD-raadslid dé aangewezen behartiger van het automobilistenbelang in onze straat.

Éénrichtingsverkeer misschien, opper ik. Nee, dan zijn er geen tegenliggers meer, en daardoor gaan mensen juist nog harder rijden. Helemaal niet nodig, die maatregelen, bedenkt een andere overbuurman vrij out-of-the-box. 'We moeten onze kinderen gewoon beter opvoeden. Die steken om de haverklap gewoon zonder te kijken de straat over. Buiten onze straat lopen ze dan net zo goed gevaar'.

Uiteindelijk eindigt al dit gebrainstorm ermee dat er een datumprikker rondgestuurd gaat worden om alle geopperde ideeën verder uit te werken en aan de gemeente voor te leggen. Ik heb er niks meer over gehoord. Soms verlang ik terug naar een ouderwetse overheid. Niks polderen en draagvlak creëren, maar gewoon van bovenaf verkeerskundige ambtenaren laten bepalen hoe de straat ingericht wordt. Dat voorkomt een hoop onderling gemor tussen buren. Sterker, het bevordert juist de saamhorigheid. Kunnen we namelijk weer lekker ouderwets gaan klagen over hoe de gemeente er een potje van heeft gemaakt, met die nieuwe straatinrichting.

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.