EEFDE - In mijn zoektocht naar een bijzondere ‘persoon in beeld’ voor deze maand, kwam de naam Willem van Heerde snel naar voren. Niet alleen is Willem al decennia lang een trouwe vrijwilliger en lid van Sportclub Eefde, dit jaar gaat hij officieel met ‘pensioen’ bij de club. Willem, een man met een aanstekelijke glimlach, ontmoet ik voor het eerst tijdens een jeugdwedstrijd waarin mijn zoon mag voetballen tegen Eefde. Enkele dagen later, tijdens ons gesprek, is diezelfde glimlach weer volop aanwezig.

Geboren en getogen in Eefde

Willem van Heerde werd 66 jaar geleden geboren in Eefde en, op een korte onderbreking in Almen na, heeft hij altijd in dit mooie dorp gewoond. Over zijn woonplaats is hij kort maar krachtig: “Het is gewoon een mooi dorp. Hier wil toch niemand weg…” In zijn leven heeft Willem het nodige meegemaakt, waaronder twee levensbedreigende momenten en een zwaar werkongeval op jonge leeftijd waarbij hij een dubbele hernia opliep. “Ik prijs me nog elke dag gelukkig dat ik er nog ben,” vertelt hij.

Na zijn schooltijd in Zutphen, waar hij onder andere de opleiding tot metselaar volgde, werd Willem door zijn ongeluk arbeidsongeschikt. Hoewel hij in de WAO terechtkwam, liet Willem zich niet zomaar stilzetten. Hij zocht actief naar werk en vond zijn plek bij Delta, waar hij ruim 12 jaar werkte. Na een korte periode bij Het Spijk, ontdekte hij dat vrijwilligerswerk zijn ware roeping was, met name bij de voetbalvereniging in zijn geboortedorp.

De passie voor voetbal en de vereniging

Als kleine jongen begon Willem, net als veel van zijn leeftijdsgenoten, te voetballen bij Sportclub Eefde. Door de jaren heen doorliep hij de verschillende jeugdteams tot hij in het vierde elftal speelde. Zijn werkongeval maakte echter een vroegtijdig einde aan zijn actieve voetbalcarrière, maar zijn betrokkenheid bij de club bleef onverminderd. Op 18-jarige leeftijd werd hij leider van zijn oude team, een rol die hij met veel passie ruim 25 jaar vervulde voor diverse elftallen. “Ik weet nog goed dat we met het derde elftal bijna kampioen zijn geworden,” herinnert hij zich met een glimlach.

© LokaalLochem

‘Mannetje van alles’

Naast zijn rol als teamleider was Willem ook actief op andere fronten binnen de club. Toen de verantwoordelijke voor het veldonderhoud ermee stopte, werd Willem gevraagd deze taak over te nemen. Wat begon als een soloproject groeide uit tot een goed georganiseerde ploeg, met een kalkploeg op vrijdag en een maaiploeg op donderdag. Willem heeft door de jaren heen samen met Johan Nieuwenhuis de verantwoordelijkheid voor de gehele accommodatie op zich genomen. Samen sturen ze de verschillende vrijwilligersgroepen aan die zich bezighouden met het onderhoud van de velden en het clubhuis. “Maar ik zeg altijd: je doet niks alleen. Alles doen we samen,” benadrukt Willem.

Veranderingen binnen de club en het dorp

In zijn bijna 50 jaar bij de club heeft Willem veel veranderingen gezien, zowel binnen de vereniging als in de samenleving. “Je merkt dat veranderingen in de maatschappij ook invloed hebben op de vereniging,” zegt hij. Toch zijn deze veranderingen niet alleen negatief. Willem ervaart dat de club een hechter geheel is geworden. “Iedereen staat voor elkaar klaar,” aldus Willem, die trots is op de stabiele ledenaantallen van zo’n 400 mensen. Vooral de sfeer op zaterdag, met jeugdwedstrijden in de ochtend en een vol complex voor de wedstrijden van het eerste team in de middag, geeft hem een bijzonder gevoel.

Ook het dorp Eefde is in de afgelopen 60 jaar veranderd. Er worden de laatste jaren veel woningen bijgebouwd en er staan nog nieuwe projecten in de planning. Willem heeft zien gebeuren dat er steeds vaker mensen van buiten het dorp komen wonen, waaronder ‘westerlingen’. Hoewel sommige mensen hier nog weleens kritisch op reageren, ziet Willem ook dat veel van deze nieuwe bewoners goed integreren in de gemeenschap. “De optocht door het dorp van vroeger mis ik wel,” zegt hij, “maar er worden nog steeds veel mooie festiviteiten georganiseerd, zoals door de Oranjevereniging en de voetbalclub.”

Een stapje terug, maar niet helemaal

Op 31 oktober neemt Willem officieel een stapje terug, na meer dan 50 jaar lidmaatschap en bijna 50 jaar vrijwilligerswerk. Maar voor wie bang is dat Willem niet meer op de grasmaaier over het veld zal rijden of langs de lijn te zien zal zijn op zaterdag: niet getreurd. Willem denkt er niet over om volledig te stoppen als vrijwilliger.

Voor mensen die twijfelen of zij iets voor hun club of vereniging kunnen betekenen, heeft Willem een belangrijke boodschap: “Gewoon doen. Je krijgt er veel nieuwe sociale contacten bij en je levert een bijdrage aan de samenleving van het dorp. Al is het maar een paar uurtjes achter de bar.” Voor Willem is het vrijwilligerswerk bij de club altijd een bron van trots en voldoening geweest. “Ik ben toch altijd wel trots als ik op zaterdag de jongens op ‘mijn’ veld zie spelen.”