LOCHEM - Met zijn welbekende grijns laat hij zijn nieuwste aanwinst zien: een gitaar in de vorm van een schilderpalet met daarop een speciaal plekje voor het blauw-geel van Oekraïne. Het is duidelijk: het humeur van Bennie Jolink, voorman van Normaal, is weer opperbest nu hij met Normaal met Hemelvaart weer mag optreden, ziet hij het leven weer zonnig tegemoet.

“We hebben er ongeleuflijk veel zin an!”, aldus de zanger van Normaal laat Omroep Gelderland weten. De Normaalklassiekers weerklinken in Jolinks mancave: een uit de kluiten gewassen blokhut die dienst doet als zowel repetitieruimte als atelier, bij zijn woning in de bossen van Hummelo. Aan de muur hangt een hele serie zelfportretten. Omdat muziek maken lastig was in coronatijd, stortte Jolink zich op zijn andere passie: schilderen en tekenen. Voor Jolink was corona vooral een veelbewogen periode. Vooral omdat hij de tragische gevolgen ervan van heel nabij meemaakte. Ben werd er behoorlijk neerslachtig van. En dat is nog zwak uitgedrukt. Jolink, die ervaring heeft met depressies, zei daar eerder al eens over: “Liever nog breek ik alle botten in mijn lichaam.”

“Met name in de begintijd van het coronatijdperk was ik doodongelukkig. Vooral toen de stiefvader van mijn echtgenote Ellie overleed en haar moeder ook corona kreeg. Waarop ook wij in quarantaine moesten. Wat inhield dat Ellie thuis woonde en ik in het naastgelegen atelier logeerde.” Omdat Jolink met zijn COPD in de risicogroep zit, namen ze het zekere voor het onzekere: “We wisten immers niets van de ziekte. Wat wel en niet kon. En intussen kon ik mijn kleinkinderen niet zien, laat staan knuffelen Een gruwelijke periode was dat.”

Lichtpuntje

Al leverde corona tegelijk ook wat goeds op. Dat was nadat Jolink met de andere Normaalleden had gebeld met de mededeling: “Laten we wat gaan doen. Vervolgens zijn we de studio ingedoken.” Het leverde onder meer een nieuw album op met het bijbehorende boekje Normale Verhale. Muziek maken is altijd een beproefd medicijn gebleken als Jolink werd overvallen door depressieve gevoelens, maar ook dat was er muziek maken. Na het grote afscheidsjaar in 2015 was Jolink fysiek totaal gesloopt en zich had voorgenomen nooit weer live op te treden. Hij belandde zelfs in een revalidatiekliniek. Maar nadat hij weer opknapte, besloot Jolink incidenteel weer te gaan optreden. Welgeteld één keer per jaar: op Hemelvaartsdag in Lochem. “Er zijn misschien mensen die denken dat ik nu ook wel weer meer wil gaan optreden, maar zo is het ook weer niet”, vervolgt Jolink. “We houden het bij dat ene optreden tijdens Hemelvaart. En dan vind ik het juist leuk om het zo gezellig mogelijk te maken. Geen muzikale experimenten, maar nummers die iedereen kent. Zoveel mogelijk Normaalklassiekers, de fans die elkaar weer zien. Een feestje in reüniesfeer. Olderwets høken? Zo zou je het inderdaad kunnen noemen.

‘Oekraïne-gitaar’

Gedurende de repetitie komen heel wat hits voorbij. Jolink speelt een aantal nummers op de door hemzelf ontworpen gitaar in de vorm van een schilderspalet. Met ‘de kop’ van de gitaar blauw-geel geschilderd, net als de gitaarband blauw-geel is. Uit sympathie aan Oekraïne. Jolink zegt mee te leven met het zwaar getroffen land. “Ik ben van 1946. Heb de oorlog dus niet meegemaakt. Maar ben er wel mee opgegroeid. Mijn vader zat in het verzet en ik heb in mijn jeugd al die verhalen voorbij horen komen. Gruwelijk wat daar momenteel gebeurt.”